Menopauze

---

GETUIGENISSEN

Voor veel vrouwen in de menopauze vormt vaginale atrofie een stoorzender in hun seksleven. Orale of lokale HST en laserbehandeling kunnen helpen.

Is het normaal dat men na de menopauze last krijgt van vaginale droogte?

“Vanaf de menopauze daalt de oestrogeenproductie en daardoor kan seks een pijnlijke aangelegenheid worden. In het begin krijgt de vrouw last van kleine ongemakjes en lichte pijn, maar ze denkt daarbij niet aan vaginale droogte. Als ik tijdens het gynaecologisch onderzoek vaststel dat het slijmvlies van mijn patiënte bleek, kwetsbaarder en minder trofisch is, leg ik haar uit dat ze zich niet schuldig hoeft te voelen omdat haar libido het laat afweten of omdat het vrijen moeizaam verloopt.”

Welke behandelingen schrijft u voor?

“Vrouwen die een orale HST volgen, hebben gewoonlijk geen nood aan een lokale behandeling onder de vorm van een vaginale tablet of crème met oestrogenen. Als ik een lokale behandeling met oestrogenen voorschrijf, geef ik de nodige uitleg over de genezingsperiode: die duurt enkele weken en wordt gevolgd door het aanbrengen van vaginale tabletten of crèmes op basis van oestrogenen als onderhoudskuur, à rato van een tot twee keer per week. Dat is uiterst belangrijk om de behandeling na te leven en om, bij verbetering, te vermijden dat de vrouw haar ‘vaginaal ritueel’ opgeeft.”

Bestaan er andere oplossingen voor vaginale atrofie?

“Als de vrouw in de menopauze niet openstaat voor orale of lokale hormonale behandelingen, bestaan er ook specifieke glijmiddelen die haar kunnen helpen, al zijn die lang niet zo doeltreffend. Daarnaast moet men ook benadrukken dat vrouwen met een familiale voorgeschiedenis van borstkanker een orale of lokale HST mogen nemen. Hun vrees is aannemelijk, maar onterecht. Sinds enkele jaren kennen we nu ook de CO2-laser of Yag-laser voor de behandeling van vaginale atrofie. Dergelijke laserbehandeling is vrij duur, maar levert na twee tot drie sessies goede resultaten op. Na een jaar is een onderhoudsdosis aanbevolen.”

Hoe praat je over vaginale atrofie?

“Tijdens een consultatie snijd ik het onderwerp aan zodra de vrouw in de menopauze vóór het onderzoek zelf begint over klachten van dien aard. Als ze dat niet doet en ik tijdens de check-up sporen van vaginale atrofie vaststel, maak ik van de gelegenheid gebruik om te vragen of ze last heeft van pijn tijdens het vrijen. Ofwel gaat ze er op in, ofwel heeft ze te veel schroom om erover te praten, ofwel heeft ze die problemen niet. Het voordeel is dat het onderwerp tenminste besproken wordt. In die context kan er dan ook worden samengewerkt met een psycholoog-seksuoloog – in het centrum waar ik werk, is zo’n deskundige actief.”

 

Deel en print dit artikel

---

---

OPINIEPEILING