Angina

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:04

Nog dezelfde dag naar huis na een operatie

Vroeger betekende een amandelverwijdering (amygdalectomie) hoe dan ook verschillende dagen ziekenhuis. Vandaag is dat niet meer het geval.

"Ik had al jaren last van chronische keelontstekingen. Mijn KNO-specialist stelde me daarom een amygdalectomie (wegnemen van de keelamandelen) voor. Als zelfstandige kon ik het me niet veroorloven om een week niet te werken. Maar hij vertelde me dat het wegnemen van de keelamandelen en/of de neusamandelen nu via ambulante chirurgie gebeurt. Je komt 's ochtends het ziekenhuis binnen en mag 's namiddags al naar huis. Onder die voorwaarden ging ik akkoord!

Het preoperatief onderhoud

De dag voor de operatie had ik een preoperatief onderhoud met de anesthesist. Hij legde me uit hoe de ingreep zou verlopen en wat ik precies moest doen. Zo moest ik nuchter zijn voor de operatie, en nadien moest iemand mij komen ophalen en tot 's avonds bij mij blijven. Dus belde ik vlug even mijn moeder op?

De voorbereiding

De dag zelf meldde ik mij om 8 uur 's ochtends aan in het ziekenhuis. Een verpleegster bracht me naar een kleedkamer. Ik kleedde me uit, stopte mijn spullen in een kastje (zoals in het zwembad) en trok een patiëntenhemd aan. Na een laatste routinegesprek moest ik op een brancard liggen. Een paar minuten later brachten ze me naar de operatiezaal. Ik vroeg aan de brancardier hoe laat het was. Kwart voor negen.

In de operatiezaal

Ik was wat gespannen, maar het verzorgend personeel stelde me gerust. Ik kreeg een infuus en een pijnstiller. Dat was preventief, zo legden ze me uit. Daarop spoot de anesthesist me een eerste product in. Dan zei hij aan de chirurg: 'Je mag beginnen'. Ik herinner me dat ik heel even panikeerde en riep: 'Nee! Ik ben nog niet in slaap!'. Van wat er nadien gebeurde, weet ik niets meer.

Na de ingreep

Ik herinner me nog vaag dat ik naar de lift gebracht werd, maar ik werd pas echt wakker in mijn kamer, met mijn moeder aan mijn ziekbed. Het was iets over elven. Ik had een droge keel, maar niet echt pijn. Rond de middag kwamen de dokters me bezoeken. Ze controleerden of alles goed verliep en gaven me vervolgens een reeks documenten (voorschrift, ontslagbrief enz.), plus een antipijnkit (met tabletten voor drie dagen). Een halfuur later mocht ik naar huis.