Atopische dermatitis

GETUIGENISSEN

Maud heeft al atopische dermatitis van toen ze een baby was. De ziekte is nooit helemaal weggegaan, maar dankzij de juiste aanpak kon Maud de frequentie en intensiteit van de aanvallen inperken.

Mijn ouders herinneren zich nog levendig de melkkorstjes die wekenlang op mijn babyhoofdje stonden. Op aanraden van de pediater begonnen ze een specifieke, overvette zeep te gebruiken, naast zachte amandelolie om mijn huid te verzorgen.
Tijdens mijn kindertijd kwam het eczeem vooral op mijn ellebogen en achter mijn knieën voor.
Sinds de puberteit verschijnt het eczeem op mijn handen, polsen en gezicht (vooral rond de ogen).
Toen ik klein was, leed ik ook aan hooikoorts, maar de hooikoortssymptomen zijn met de jaren afgenomen, en uiteindelijk helemaal verdwenen. Ik heb daarna wel astma gekregen. Soms krijg ik aanvallen als ik me in een stoffige omgeving bevind, zoals tijdens een verhuizing.

Voorkomen is beter dan genezen: dat heb ik gaandeweg geleerd.

Mijn eczeemaanvallen zijn altijd erger in periodes van stress en vermoeidheid. Zo laaiden de vlekken op tijdens mijn examens toen ik studeerde en ook tijdens de drukste periodes toen ik begon te werken. Sinds enkele jaren ga ik regelmatig lopen en naar de yogales. Dat helpt om stress te ontladen, wat waarschijnlijk een positieve weerslag heeft op de eczeemaanvallen.

Ik heb gelukkig slechts een lichte vorm van atopische dermatitis, maar zo’n vijf jaar geleden kreeg ik toch een grotere aanval dan normaal. Van mijn rug tot mijn handen, vingers en polsen, maar ook rond mijn ogen: ik stond helemaal vol met rode vlekken! Ik had heel veel jeuk, zo veel dat er door het krabben kleine etterende wondjes ontstonden. Ik ben toen opnieuw naar een dermatoloog gegaan. Die heeft mij, naast lokale antibiotica, ook een ontstekingsremmende crème voorgeschreven die sterker was dan gewoonlijk.

Voorkomen is beter dan genezen: dat heb ik gaandeweg geleerd. Het is veel gemakkelijker om wonden te doen verdwijnen als ze nog niet zo vergevorderd zijn. Zodra mijn huid begint te jeuken of zodra ik een klein rood vlekje zie, smeer ik nu ontstekingsremmende crème op die zone. Die reflex is een deel van mijn dagelijkse routine geworden, maar het is zeker niet het enige wat ik doe.

Ik ben heel aandachtig voor het soort vloeibare wasmiddelen, cosmetica en verzorgingsproducten die ik koop. Zo vermijd ik bijvoorbeeld geparfumeerde crèmes en douchegels. Na elke douchebeurt smeer ik mijn gezicht, armen en benen rijkelijk in met een emolliërende crème voor atopische huid van de apotheek. ’s Winters voel ik dat mijn huid sneller scheurt. Dan gebruik ik een nog rijkere crème. Ik heb bovendien mijn wollen handschoenen ingeruild voor katoenen exemplaren. Conclusie: ik heb geleerd om naar mijn huid te luisteren en ze met de nodige zachtheid te behandelen.

Deel en print dit artikel