Philippe, 40 jaar
Hoewel hij al een twintigtal jaar geleden getroffen werd door multiple sclerose, leidt Philippe bijna een normaal leven. Hij heeft regelmatig last van opstoten, maar zijn symptomen blijven licht en ze leiden niet tot bijkomende problemen.
Ik kreeg de ziekte toen ik 23 jaar was. Eigenlijk waren er enkele jaren voordien al symptomen zoals duizeligheid, misselijkheid… De artsen hadden toen echter geen multiple sclerose gediagnosticeerd. Op een dag begon ik door één oog troebel te zien. Mijn gezichtsvermogen verminderde in die mate dat ik bijna blind was! "Het gaat om een optische neuritis", zeiden de artsen. "Een vaak voorkomend symptoom van multiple sclerose." Ze dienden me intraveneus een behandeling met cortisone toe in het ziekenhuis. De symptomen verdwenen zoals ze gekomen waren. Vier jaar later kreeg ik een andere opstoot, met als symptoom opnieuw een optische neuritis. Toen was het andere oog getroffen. Sindsdien krijg ik bijna om de twee jaar een nieuwe opstoot, maar de symptomen zijn minder indrukwekkend. En ik heb er nooit iets aan overgehouden. Zeven jaar geleden is mijn neuroloog begonnen met mij interferon voor te schrijven, een basisbehandeling om de frequentie van de opstoten te verlagen. De laatste is nu drie jaar geleden.
Vlak voor een opstoot herken ik de voortekenen. Meestal heb ik een verminderd gevoel in mijn rechtervoet. Daarna voel ik prikkelingen en mijn been voelt zwaar aan. Zodra een symptoom langer dan twee dagen aanhoudt, raadpleeg ik mijn neuroloog. Hij bepaalt dan of het om een opstoot gaat en of ik gedurende een aantal dagen een intraveneuze behandeling met cortisone moet krijgen.
Op het werk heeft niemand ooit iets gemerkt van mijn multiple sclerose. Niemand is daarvan op de hoogte, behalve de arbeidsgeneesheer. In het dagelijkse leven, heeft MS mijn leven niet veranderd. Vroeger beoefende ik zelfs zaalsporten. Ik moet er nu alleen voor zorgen dat ik niet te moe word en dat ik goed slaap. Wanneer ik ziek ben, een keelontsteking bijvoorbeeld, heb ik meer tijd dan vroeger nodig om te herstellen. Ik moet dan meteen naar mijn arts, die me sneller antibiotica voorschrijft zodat ik niet te veel verzwak. Ik leef dus elke dag met multiple sclerose zonder er te veel bij na te denken. Tot nu toe ben ik er niet bang voor omdat ik er niets aan overhoud. In vergelijking met andere mensen die geconfronteerd worden met zware problemen, heb ik veel geluk. Zoals mijn neuroloog het zegt, verschilt de ziekte van persoon tot persoon. In mijn geval blijft ze tot nu toe discreet…
Deel en print dit artikel
EDSS-schaal en MS
“De meest gebruikte schaal is de EDSS (Expanded Disability Status Scale)”, aldus prof. Valérie Delvaux, kliniekhoofd neurologie in het CHU van Luik...
Lees verderTwee nieuwe vormen van injecteerbare geneesmiddelen doen hun intrede in het therapeutische landschap van multiple sclerose (MS):
Oorspronkelijk werd MS (multiple sclerose) gediagnosticeerd op basis van het optreden van verschillende opstoten of van de geleidelijke verergering van de neurologische...
Lees verderOrale geneesmiddelen voor MS: teriflunomide (Aubagio®)
Teriflunomide (gecommercialiseerd onder de naam Aubagio) is sinds oktober 2014 verkrijgbaar in België. Het gaat o...
Lees verderDe MS Connections-campagne draait om het opbouwen van gemeenschapsconnectie, zelfconnectie en connecties met kwaliteitszorg. De campagnelijn is 'I Connect, We Connect' en...
Lees verderChronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen