"Sport maakt mij fysiek én mentaal sterk"

Alle thema's

Alle Nieuws

Alle getuigenissen

Alle tests

Alle video's

Preventie, Welzijn & Gezondheid

Home Multiple sclerose Getuigenissen "sport maakt mij fysiek én mentaal sterk"

Multiple sclerose

GETUIGENISSEN

"Sport maakt mij fysiek én mentaal sterk"

Wouter Marijsse, 24 jaar

Wouter was 19 toen hij de diagnosis van MS kreeg. Vijf jaar later, rijgt de jonge man de sportieve topprestaties aaneen. Het is zijn eigen manier om tegen de ziekte te vechten.

Mijn liefde voor de fiets

"Ik ben al van kinds af aan gebeten door de sportmicrobe. Het was echter pas toen ik op mijn 15^e met twee vrienden ging fietsen, dat ik de sport vond die echt bij me paste. Wielrennen werd algauw meer dan een hobby, ik wilde er mijn beroep van maken. Alles moest dan ook wijken voor de fiets en het koersen. Ik had amper nog een sociaal leven, hield mijn voeding nauwlettend in het oog ... Kortom, zoals het een echte atleet betaamt."

"Waarom lukt het niet?"

"De jaren verstreken en sommige weken ging het heel goed, en reed ik de pannen van het dak. Andere weken voelde ik me moe en boekte ik nauwelijks vooruitgang. Sinds mijn 18^e was ik ook voltijds aan de slag in een tuincentrum, wat vrij zwaar werk was. Dat maakte de situatie er niet beter op. Als gevolg begon ik nog fanatieker te trainen en te leven. Tot ik op een dag, na een training van 140 km, een slapend gevoel had in mijn been. Ik sloeg er niet echt acht op, dacht dat het vermoeidheid was … Maar het gevoel ging niet weg, integendeel. Het ging over in intense, stekende pijn. Wat ik ook deed, de pijn ging maar niet weg. Het fietsen moest ik voorlopig opgeven."

De diagnose multiple sclerose, een mokerslag

"Ondertussen bleef ik werken. Maar ik voelde me zo moe … Maanden verstreken voor ik voor het eerst een arts raadpleegde. Na vele bezoeken aan verschillende dokters, bleek de diagnose: multiple sclerose (MS). Een donderslag bij heldere hemel. “Ga ik daaraan dood?”, was mijn eerste reactie. Tja, ik wist helemaal niets over MS! Algauw bleek dat ik het koersen definitief mocht opbergen. Over mijn job mocht ik ook een streep trekken. Ik zat helemaal in de put. Wat moest ik doen?"

"Ik herpak me!"

"Een uitlaatklep voor mijn zorgen vond ik in het uitgaansleven. Ik verzorgde me niet meer zoals een patiënt met MS dat behoorde te doen. Twee jaar lang liet ik me gaan, tot mijn kinesist me wakker schudde. Als ik zo zou doorgaan, zou ik op een dag in een rolstoel eindigen. Ik, in een rolstoel? No way! Ik nam terug contact op met mijn trainer die me begeleidde toen ik nog koerste. Ik moest en zou me herpakken. Mijn eerste doel: een halve marathon (21,7 km) lopen."

Run for MS

"Hoe ik zo intensief kon sporten met pijn in mijn been? In het begin heb ik inderdaad afgezien. Maar ik verbeet de pijn en de vermoeidheid. Op den duur had en heb ik bij een inspanning echter geen last meer. Het gevolg van de endorfine die je lichaam aanmaakt tijdens het sporten? Al snel liep ik hele marathons. Waarom zamel je geen geld in met je sportprestaties, stelde een vriendin voor. En zo ontstond Run for MS, mijn eigen geldinzamelingsproject ten voordele van MS. Zo liep ik recent de dodentocht (100 km) voor MS!"

Veel reacties

"Ik krijg doorgaans heel wat positieve feedback. Voor veel MS-patiënten ben ik een voorbeeld. Anderen zeggen dan weer dat ik een verkeerd beeld schep van MS, alsof alles mogelijk is. Ik begrijp die reacties. Natuurlijk is dat niet zo. Ook ik heb dagen waarop het minder gaat en ik niet kan sporten omdat de pijn en de vermoeidheid me te veel zijn. Maar ik geloof rotsvast dat het de sport is die mij energie geeft en mij sterker maakt, zowel fysiek als mentaal."

Artikel geschreven door Emily Nazionale, gepubliceerd op 18/09/2014.

Deel en print dit artikel