Ik aarzelde geen seconde om een nier af te staan aan mijn zoon

Alle thema's

Alle Nieuws

Alle getuigenissen

Alle tests

Alle video's

Preventie, Welzijn & Gezondheid

Home Nierinsufficiëntie Getuigenissen Ik aarzelde geen seconde om een nier af te staan aan mijn zoon

Nierinsufficiëntie

GETUIGENISSEN

Ik aarzelde geen seconde om een nier af te staan aan mijn zoon

Alix Gelis, 54 jaren

Een jaar geleden stond Alix Gelis een nier af aan haar 26-jarige zoon Sébastien. Een gebaar waar ze absoluut geen spijt van heeft!

Hoe hebt u vernomen dat uw zoon nierinsufficiëntie heeft?

"De artsen hadden deze ziekte al bij hem vastgesteld toen hij nog maar twee en een half jaar was. Gelukkig was zijn toestand dankzij geneesmiddelen verbeterd. Twee jaar geleden is hij echter hervallen. Sébastien klaagde geregeld over pijn en raadpleegde een nefroloog. Die vertelde hem dat hij absoluut een niertransplantatie moest ondergaan. Toen hij thuiskwam en mij dat nieuws vertelde, stond hij al op de wachtlijst."

Uw besluit om een nier af te staan, stond meteen vast?

"Inderdaad, ik heb geen seconde geaarzeld. Ik vond het vanzelfsprekend om mijn zoon te helpen. Hij had mij nodig, en ik zou alles gedaan hebben om hem leed te besparen. Ik heb dan ook niet moeten nadenken over mijn beslissing."

Hoe is de ingreep precies voorbereid?

"Ik heb gedurende een jaar een reeks onderzoeken ondergaan (scanners, echografieën...). Mijn nier moest immers compatibel zijn, maar de artsen moesten ook allerlei parameters onderzoeken om de slaagkansen te verhogen. Het was een zeer intense periode waarin ik regelmatig naar het ziekenhuis moest. Mijn zoon is toen heel dat jaar in dialyse geweest."

Hoe is de operatie verlopen?

"Perfect. De artsen hadden een vrij zware ingreep voorspeld, maar uiteindelijk is alles vlot gegaan en waren er geen complicaties. Ik lag nog op recovery toen mijn zoon naar de operatiezaal gereden werd voor de transplantatie. Pas nadien kon ik hem zien en met hem praten. Het was een heel emotionele dag."

Hoe voelt u zich vandaag lichamelijk en mentaal?

"Mijn dagelijks leven is totaal niet veranderd. Het enige wat me doet terugdenken aan de operatie, is het litteken op mijn buik. Ik was bang dat ik me verzwakt zou voelen, maar dat is gelukkig niet het geval."

Moet u nog altijd af en toe op controle?

"Ja, elk jaar, en mijn zoon zelfs twee keer per maand."

Hebt u momenten van twijfels gekend in die periode?

"Natuurlijk. Ik was ervan overtuigd dat ik de juiste beslissing had genomen, maar bleef toch met een aantal vragen zitten. Zou de ingreep vlot verlopen? Wat met het risico op afstoting? Je hebt helaas nooit absolute zekerheid, en het gebrek aan informatie helpt je ook al niet vooruit. Gelukkig stonden de artsen altijd klaar om ons gerust te stellen en onze vragen te beantwoorden."

Hoe blikt u hier achteraf op terug?

"Ik ben er trots op dat ik mijn zoon heb kunnen helpen. Door hem een nier af te staan, heb ik hem ongetwijfeld het mooist denkbare geschenk gegeven: de kans om weer een normaal leven te leiden. Ik weet dat hij mij daar enorm dankbaar voor is."

Deel en print dit artikel