BMI: geen perfecte parameter

De Body Mass Index (BMI)-meting wordt bepleit door de WHO en de meeste gezondheidsaanbevelingen verwijzen ernaar. Maar de BMI heeft ook tegenstanders.

Body Mass Index: een Belgische uitvinding

De Body Mass Index (BMI) is bedoeld om een normaal lichaamsgewicht, overgewicht en obesitas te definiëren. De uitvinding van deze formule hebben we te danken aan de Belgische wiskundige Adolphe Quetelet (1796-1874). Hoe bereken je de BMI? Gewoon het gewicht in kilo's delen door de lengte in meter in het kwadraat, een eenvoudige berekening die op iedereen kan worden toegepast, ongeacht leeftijd of geslacht. Maar het is ook een onvolmaakte meting omdat de BMI alleen rekening houdt met lengte en gewicht, zonder enige notie van vetverdeling, leeftijd, lichamelijke activiteit, geslacht, enz. Maar ook deze factoren zijn van invloed op het lichaamsgewicht.

BMI en tailleomtrek

We zien dus mensen met dezelfde BMI, maar helemaal niet hetzelfde figuur. Het typische voorbeeld is de rugbyspeler die 97 kilo weegt voor 1,80 m, dus een BMI van 30 veroorzaakt door zijn spiermassa en niet door zijn vetmassa. Anderzijds houdt de indicator geen rekening met de verdeling van het gewicht over botmassa, vetvrije massa en vetmassa. Evenmin houdt de BMI rekening met de verdeling van de vetmassa in het lichaam, hoewel we de bijzondere gevaren kennen van buikvet dat verantwoordelijk is voor een appel- in plaats van een peervorm. Het meten van de tailleomtrek is daarom een essentiële aanvulling op de BMI.