Parkinson: kine in verschillende vormen

Alle thema's

Alle Nieuws

Alle getuigenissen

Alle tests

Alle video's

Preventie, Welzijn & Gezondheid

Home Parkinson Getuigenissen Parkinson: kine in verschillende vormen

Parkinson

GETUIGENISSEN

Parkinson: kine in verschillende vormen

Prof. Patrick Santens, neuroloog, UZ Gent

Het vroeg opstarten van kinesitherapie komt de mobiliteit van mensen met de ziekte van Parkinson ten goede. En op het ritme van muziek gaat dat nu eenmaal gemakkelijker!

Wanneer starten met kinesitherapie bij parkinsonpatiënten?

Veel patiënten met de ziekte van Parkinson hebben de neiging om een beetje ‘stil’ te vallen in hun bewegingen en de frequentie van bepaalde handelingen te verminderen. Het stappen wordt niet alleen trager maar ook minder zelfzeker. Bepaalde complexe handelingen – zoals het dichtknopen van een hemd, het in of uit bed stappen – kunnen eveneens een probleem vormen. En met de tijd nemen de moeilijkheden nog toe. Kinesitherapie kan dan ook van in de vroegste stadia van de ziekte heel nuttig zijn.

Kan het beoefenen van een sport kinesitherapie vervangen?

Mensen die voor de diagnose al heel actief waren en een sport beoefenden, zullen uiteraard aangemoedigd worden om deze activiteiten voort te zetten. Bij hen kan het opstarten van kinesitherapie uitgesteld worden tot een later stadium. Zij moeten er wel van verwittigd worden dat een aantal oefeningen minder vlot zal verlopen en dat zij misschien hun grenzen niet meer zullen kunnen verleggen, zoals ze vroeger deden.

Wat zijn de voordelen van vroeg opgestarte kinesitherapie?

De reden waarom mensen met de ziekte van Parkinson van in de beginfase van de ziekte zoveel mogelijk moeten bewegen, is niet alleen om inactiviteit tegen te gaan. We willen hen ook in een zo goed mogelijke conditie houden, niet alleen neurologisch (coördinatie van de bewegingen, evenwicht), maar ook algemeen (hart en bloedvaten, en botten).

Bovendien heeft vroeg beginnen met kinesitherapie nog het voordeel dat de mensen beter in staat zijn om een aantal compensatiestrategieën aan te leren. In de latere fasen van de ziekte worden parkinsonpatiënten inderdaad vaak geconfronteerd met evenwichtsstoornissen, die het risico om te vallen vergroten. Door hen bepaalde technieken aan te leren kan de kinesitherapeut vanaf de eerste stadia leren anticiperen op evenwichts- en stabiliteitsproblemen. Het is bijvoorbeeld veiliger om bij het veranderen van richting trager te stappen en een grotere bocht te nemen

Hoewel zij deze technieken pas later in de loop van hun ziekte echt nodig zullen hebben, is het gemakkelijker om er hen al vroegtijdig vertrouwd mee te maken.

Kinesisten gebruiken soms dans tijdens de sessies. Waarom is dat goed voor patiënten met de ziekte van Parkinson?

Wij stappen zonder erbij na te denken. Mensen met de ziekte van Parkinson verliezen dit automatisme vaak gedeeltelijk, ook wel de ‘interne motoriek’ genoemd. Dit mechanisme kan bij hen gestimuleerd worden door externe ritmische prikkels aan te bieden, bijvoorbeeld met een metronoom of op basis van muziek. Kinesitherapeuten kunnen parkinsonpatiënten leren om op basis van die externe prikkels te stappen.

Danssessies voor patiënten met de ziekte van Parkinson zijn een interessant initiatief. Het ritme van de muziek helpt om bewegingen te coördineren… En daar slagen ze wonderwel goed in!

Deel en print dit artikel