Chantal, 50 jaar
In 2002 kreeg Chantal te horen dat ze een vroege vorm van de ziekte van Parkinson had. Geleidelijk verloor ze de controle over haar spieren, en daarmee ook haar houvast en haar werk. Maar nooit gaf ze de moed op. Ze getuigt met een glimlach.
“Ik vulde drankautomaten in scholen, banken en bedrijven. Elke dag was ik op de baan. Het was een harde job. Toen de eerste symptomen opdoken, bleef ik werken. Maar dat werd steeds moeilijker, temeer omdat ik niet wist waarom ik beefde. Dat heeft jaren zo geduurd. Ik ging lichamelijk achteruit en begon trager te werken. De klanten zagen me beven en gingen klagen bij mijn werkgever. Ik kreeg steeds meer moeite met rijden, wat hem nog ongeduldiger maakte. Op een dag ontbood hij me in zijn kantoor en gaf me welgeteld een maand om er iets aan te doen. Anders zou hij me ontslaan. Maar in mijn toestand kon ik hoe dan ook niet langer blijven werken.”
“Toen de neuroloog me vertelde dat ik de ziekte van Parkinson had, kwam dat aan als een mokerslag. Ik was ook boos. Waarom net ik? En dan nog op zo’n jonge leeftijd? Ik wist wat parkinson betekende, want bij mijn eerste symptomen – het beven, de starre blik, de stijve ledematen en spieren – had ik informatie gevonden op het internet en via de medische dienst van het werk. Vandaag verzorg ik me goed. Ik reageer ook goed op mijn behandeling, die minder zwaar is dan de vorige. De ziekte evolueert niet verder. Het is niet altijd gemakkelijk, maar ik prent mezelf voortdurend in dat ik vooruit moet met mijn leven. Mijn ziekte is tenslotte niet dodelijk. Mijn familie en vrienden blijven me steunen en omringen. Ik blijf positief denken en hou er de moed in. Ik voel me goed nu.”
“Mijn werk ben ik misschien kwijt, maar ik blijf niet bij de pakken zitten. Zo ben ik binnenkort zeven jaar coördinatrice in een afdeling van de Franstalige vzw Association Parkinson in Athus. Eén keer per maand organiseer ik een bijeenkomst met patiënten en hun partner. Ik plan ook themavergaderingen, uitstappen, barbecues of kerstmaaltijden. Kortom, ik ga er helemaal voor. Mijn vrijwilligerswerk is heel belangrijk voor mij: het geeft me energie en veel voldoening.”
Deel en print dit artikel
Het vermoeden bestaat al enkele jaren, maar vandaag is het bewezen: de ziekte van Parkinson verhoogt wel degelijk het r...Ziekte van Parkinson: risicofactor voor melanoom
Als we het woord parkinson horen, denken we meteen aan beven, bewegingstraagheid… Veel minder aan gedragsstoornissen. En toch. U...Dwangmatig gedrag en parkinson
Orthostatische hypotensie komt voor bij 20 tot 50% van alle patiënten met de ziekte van Parkinson (1). Ze ontstaat wanneer de patiënt overgaat van zit- of lighouding n...
Het valt niet mee om van het ene moment op het andere letterlijk te blokkeren in volle activiteit: voeten aan de grond genage...‘Off’-fasen bij de ziekte van Parkinson
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen