Prikkelbare darm

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:13

Prikkelbare darm of? Hou ze uiteen!

Prikkelbaredarmsyndroom, lactose-intolerantie, darmspruw? de symptomen van deze aandoeningen lijken heel sterk op elkaar. Hoe zijn ze uiteen te houden?

Prikkelbare darm, lactose-intolerantie en coeliakie: vergelijkbare symptomen

Buikpijn, ongemakken in de buik, veranderde darmtransit (verandering in de frequentie of consistentie van de ontlasting) met een neiging tot diarree of constipatie, een opgeblazen gevoel en vermoeidheid? Het is niet makkelijk om het onderscheid te maken tussen de symptomen van een prikkelbare darm en

• Lactose-intolerantie (lactose is een melksuiker)
• En coeliakie, overgevoeligheid voor gluten (een voedingseiwit dat terug te vinden is in de meeste granen) en waardoor de darmvlokken in de dunne darm geleidelijk aan afsterven uiteen te houden.

 

Diagnose: klinisch onderzoek, anamnese en tests

De arts baseert zich op meerdere elementen om een diagnose te stellen:

• De anamnese, dat is het bestuderen van de context waarin de symptomen optreden, of en in welke mate ze met de tijd verergeren, enz.
• En biologische tests zoals een bloedonderzoek of een biopsie (analyse van een stukje weefsel). Die zullen al dan niet abnormale tekenen aan het licht brengen.

 

Tests om het onderscheid te maken tussen darmspruw en lactose-intolerantie

• Lactose-intolerantie wordt standaard vastgesteld met een ademtest. De patiënt moet een oplossing drinken waarin lactose zit. Daarna analyseert men om de 30 minuten de lucht die hij uitademt, alles samen 6 keer. Als hij geen lactose verdraagt, bevat de uitgeademde lucht hoge waterstofwaarden.
• Coeliakie wordt vastgesteld met een heel specifiek bloedonderzoek dat nagaat of het bloed antilichaampjes bevat tegen gluten. Daarnaast gebeurt er ook een biopsie van de dunne darm tijdens een gastroduodenoscopie. Een laatste aanwijzing is het verdwijnen van de symptomen tijdens een strikt glutenvrij dieet.
• Voor het prikkelbaredarmsyndroom bestaat er geen medische test die de diagnose kan bevestigen. Men gebruikt hiervoor diagnostische criteria, de zogenaamde Rome-criteria (buikpijn, verandergin van de consistentie van de stoelgang, etc.).