Orale spierverslappers worden doorgaans voorgeschreven in geval van veralgemeende en matige spasticiteit, als aanvulling op kinesitherapie.
Bijwerkingen – onder andere slaperigheid – kunnen soms optreden en beletten dat de dosis van de geneesmiddelen wordt verhoogd. Dit soort behandeling moet regelmatig opnieuw worden beoordeeld , en dat om de dosissen aan te passen, de bijwerkingen te meten en de doeltreffendheid te bepalen.
Na een beroerte of cerebrovasculair accident (CVA) slaagt het beschadigde brein er niet meer in om de spieractiviteit tot rust te brengen. Zo ontstaat spasticiteit. D...
Lees verderIn bepaalde gevallen kan ernstige spasticiteit ertoe leiden dat de patiënt minder soepel stapt. De onderste ledematen raken erg vermoeid, wat soms de indruk doet wekken d...
Lees verderDe meest frequente, motorische stoornissen van de bovenste ledematen bij ernstige spasticiteit zijn: de elleboogflexie, waarbij de elleboog voortdurend buigt; de spastisc...
Lees verderMaakt de meditatievorm mindfulness binnenkort deel uit van de behandeling van spasticiteit na een beroerte? In het kader van een onderzoek werd aan mensen met spasticitei...
Lees verderDe meest frequente, motorische stoornissen van de bovenste ledematen bij ernstige spasticiteit zijn: de elleboogflexie, waarbij de elleboog voortdurend buigt; de spastisc...
Lees verderMaria, 59 jaar
Dr. Patricia Redondo, neuroloog aan het CHU Tivoli in La Louvière en lid van de Belgian Stroke Council
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen