Keelholte en strottenhoofd

De keelholte, noodzakelijk om te smaken en te ademen

De keelholte (farynx) is een gang bestaande uit spieren van ongeveer 13 centimeter lengte, en vormt het kruispunt tussen de ademhalingswegen en het spijsverteringskanaal.
Door de reflexsamentrekkingen van de spieren van de keelholte kunnen vloeistoffen en voedingsmiddelen die we inslikken verder afdalen naar de slokdarm waarbij tegelijkertijd de ademwegen worden afgesloten.
De keelholte is ook noodzakelijk voor de ademhaling: via de keelholte kan er lucht naar het strottenhoofd en de longen.

Het strottenhoofd, zetel van de stembanden

Het strottenhoofd (larynx) is een orgaan in de keel tussen de keelholte en de hoofdluchtpijp (trachea). Daar zijn de huig (epiglottis) en de stembanden gelokaliseerd.
Als we spreken, stroomt de lucht via de hoofdluchtpijp naar het strottenhoofd. Daar doet de lucht het slijmvlies van de stembanden trillen. De stembanden produceren een toon die weergalmt in de holten van de keel en de neus.
Om te vermijden dat de voedingsmiddelen en de vloeistoffen die we inslikken 'verkeerdelijk' naar de luchtwegen zouden lopen, worden twee beschermingsreflexen uitgelokt: het sluiten van de stembanden en het neergaan van de huig. De voedingsmiddelen gaan zo rechtstreeks naar de keelholte, zonder risico dat in de luchtpijp en longen terechtkomen. Door deze reflexen kunnen we niet ademen terwijl we slikken.