Als de dermatoloog vermoedt dat de verdachte pigmentvlek een melanoom zou kunnen zijn, zal hij direct proberen het deel van de huid waar het melanoom zich bevindt, te verwijderen. Deze procedure wordt de 'diagnostische excisie' genoemd, omdat ze tot doel heeft de tumor te verwijderen, maar ook na onderzoek de diagnose te stellen. Een excisie wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving. Het weggenomen weefsel wordt ter analyse naar de anatoom-patholoog gezonden. Een moedervlek (verdacht of niet) mag nooit worden vernietigd, bv. met een laser, omdat het weefsel dan niet kan worden onderzocht. Gedeeltelijke verwijdering van de moedervlek door het bovenste deel eraf te schaven en het onderste deel ervan te verbranden (shave-coagulation genoemd), of door een gedeeltelijke biopsie, moet zo veel mogelijk worden vermeden. Deze technieken zijn soms noodzakelijk, maar worden slechts heel zelden uitgevoerd.
Chirurgische excisieAls de patholoog-anatoom na analyse een melanoom diagnosticeert, moet een groter en dieper deel van het weefsel worden verwijderd.
Waarom wordt dat niet meteen gedaan bij de diagnostische excisie? Voordat hij een moedervlek en de huid eromheen wegneemt, wil de dermatoloog zeker weten dat het echt een melanoom is en niet een atypische moedervlek of een licht gepigmenteerde wrat. Bovendien is van tevoren niet duidelijk welke marges moeten worden aangehouden. De marge is de afstand tussen de tumor en de rand van het weggehaalde weefsel zonder kankercellen.
Tot slot is een al bestaand litteken van een grote excisie een nadeel wanneer nadien de schildwachtklier moet worden verwijderd.
Hoeveel huid moet worden verwijderd?De excisiemarges hangen af van de dikte van het melanoom. Bij een melanoom in situ zijn de marges 0,5 cm. Bij een melanoom groter dan één centimeter in situ, wordt de Breslow-dikte bepaald. Als de Breslow-dikte twee millimeter of minder is, is een marge van 1 centimeter voldoende. Bij dikkere melanomen is de marge twee centimeter.
Bij de chirurgische excisie kan dus een grote wonde ontstaan, die niet kan worden gehecht. Om dergelijke wonden te sluiten maakt de chirurg gebruik van een transplantaat of huidflap. Dit betekent dat de chirurg een stukje huid zal nemen van een ander deel van het lichaam om de wonde te sluiten.
Veertig procent van de kankerpatiënten in België ondervond al discriminatie of afwijzing omwille van zijn of haar ziekte. Dat blijkt woensdag uit een bevraging die het digitaal pla...
Lees verderWanneer de tumor een zekere omvang heeft en het melanoom wordt verwijderd, wordt ook de dichtstbijzijnde lymfeklier, de schildwachtklier, weggenom...
Lees verderAls het melanoom is behandeld, moeten de patiënten blijvend gecontroleerd worden.
De kankercellen kunnen in het bloed terechtkomen en vandaar andere plaatsen in het lichaam bereiken, met name de longen, de lever en de hersenen. Helaas...
Lees verderDoelgerichte therapieën richten zich specifiek op bepaalde kankercellen. Zij herkennen de kankercellen en remmen de processen af die e...
Lees verderAan de meeste risicofactoren om een melanoom te ontwikkelen kunt u niets veranderen, behalve aan de blootstelling aan ultraviolette straling.
Enkele tips om u te beschermen tegen...
Lees verderAls de schildwachtklier positief blijkt te zijn, en dus kankercellen bevat, is een tweede operatie nodig. Tijdens deze operatie zullen de andere regionale lymfeklieren (in de oksel...
Lees verderAls de dermatoloog vermoedt dat de verdachte pigmentvlek een melanoom zou kunnen zijn, zal hij direct proberen het deel van de huid waar het melanoom zic...
Lees verderDr. Annemie Rutten, Afdelingshoofd Medische oncologie, GZA
Dr. Nathalie Rooseleer, vrijwillige dermatoloog verbonden aan het taskforce van Euromelanoma België
Angst voor het vaccin
Artrose
Buikgriep
Chronische bronchitis
Covid-19
Covid-19 en fake news
Diabetes
Hemofilie
Hoge bloeddruk
Lactose-intolerantie
Longkanker
Lysosomaal zure lipase deficiëntie
Melanoom
Multipel myeloom
Prostaatkanker
Transplantatie van organen