Aanvullende onderzoeken bij aanwezigheid van een melanoom

Lichamelijk onderzoek

De dermatoloog onderzoekt de huid van het lichaam om te zien of er nog andere melanomen zijn. Hij onderzoekt het litteken waar het melanoom voorheen zat en de omgeving errond, en doet een palpatie om een herval (recidief) van het melanoom in het litteken of uitzaaiingen in de omgevende huid (zogenaamde in-transitmetastasen) uit te sluiten.

Daarnaast onderzoekt hij of er uitzaaiingen, ook wel metastasen genoemd, zijn. Dit zijn kankercellen die zich hebben ontwikkeld op afstand van de tumor: in de lymfeklieren, de lever of de hersenen.

Onderzoek van de lymfeklieren

Het melanoom is een kankergezwel dat zich in het lichaam vooral verspreidt via bloedvaten en lymfevaten.

Daarom worden de lymfeklieren rond het gebied waar de tumor zich bevindt (bv. in de oksels als het melanoom op een arm zat) systematisch gepalpeerd. Als een lymfeklier is gezwollen, is dat een eerste teken dat de cellen zich mogelijk hebben verspreid via de lymfevaten van de huid. Als een of meer lymfeklieren vergroot zijn, kan een biopsie worden uitgevoerd, waarbij wat weefsel wordt weggenomen om te onderzoeken op kankercellen (kliermetastasen).

Schildwachtklier

De schildwachtklier is de eerste lymfeklier die wordt aangetast bij verspreiding van de kankercellen in een bepaald gebied van het lichaam. Als de schildwachtklier normaal is, zijn de andere klieren ook niet aangetast.

Als de lymfeklieren normaal aanvoelen, kan de dermatoloog daarom bij bepaalde patiënten besluiten om de schildwachtklier te verwijderen. De klier wordt dan microscopisch onderzocht op een eventuele micro-invasie die met andere onderzoeken niet kan worden opgespoord.

De toestand van de schildwachtklier (wel of geen kankercellen) is van grote invloed op het verloop van de behandeling.

Aanvullend onderzoek

Of er nog andere aanvullende onderzoeken volgen, hangt af van de dikte van het melanoom. In sommige gevallen wordt een echo, PET-scan of CT-scan van de lymfevaten in de oksels, lies en hals gemaakt, afhankelijk van de plaats van het melanoom.

Let op: hoe oppervlakkiger het melanoom, hoe kleiner het risico op metastasen.