Parkinson

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 09/04/2014 à 15:34

Parkinson: hoe blokkades beheersen?

Blokkades kunnen bijzonder invaliderend zijn bij parkinsonpatiënten. Gelukkig bestaan er oplossingen om ze zo goed mogelijk te beheersen.

Blokkades zijn ongetwijfeld één van de meest invaliderende symptomen van de ziekte van Parkinson. Ze ontstaan gewoonlijk pas een tiental jaar na het verschijnen van de eerste symptomen, en verergeren vervolgens naarmate de ziekte evolueert.

Blokkades: een impact op de levenskwaliteit

Tijdens die blokkades kan de parkinsonpatiënt letterlijk niet meer bewegen. Hij zit dan bijvoorbeeld aan zijn zetel gekluisterd en kan niet meer opstaan, of is niet meer in staat om uit de bus te stappen. Als hij rechtstaat wanneer hij een blokkade krijgt, lijkt het alsof hij aan de grond genageld is. Blokkades verminderen echter ook de intellectuele functies: de patiënt denkt trager, praat moeilijker …
Blokkades tasten dan ook sterk de levenskwaliteit aan. Zozeer dat ze soms een obsessie worden en de patiënt uiteindelijk niet meer buitenkomt of stopt met bepaalde activiteiten, uit angst geblokkeerd te raken in oncomfortabele situaties.

Eindedosisblokkade: kan opgelost worden met geneesmiddelen

Er bestaan twee soorten blokkades.  

• De eerste worden ‘eindedosisblokkades’ genoemd. Ze zijn het gevolg van een verminderde hersenstimulatie door dopamine. In dat geval moet de patiënt een nieuw geneesmiddel innemen: levodopa (in tabletvorm). Deze blokkades zijn vrij goed voorspelbaar, aangezien ze optreden 2 à 3 uur na inname van de laatste tablet.
• On/off-blokkades daarentegen zijn onvoorspelbaar en veel moeilijker beheersbaar.

Bespreek blokkades met uw neuroloog

Als de blokkades ondanks de behandelingen al te vaak blijven voorkomen, aarzel dan niet om erover te praten met uw neuroloog. De ziekte van Parkinson mag dan nog altijd ongeneeslijk zijn, de dagelijkse impact ervan kan wel degelijk beperkt worden. “De ziekte van Parkinson is een evolutieve neurodegeneratieve aandoening”, aldus dr. Elosegi, diensthoofd neurologie van het CHU Ambroise Paré in Bergen. “Dus moet de behandeling regelmatig worden aangepast om die evolutie te volgen. Het is daarbij de bedoeling dat de symptomen zo weinig mogelijk fluctueren.”

De behandeling aanpassen

Eén van de oplossingen? Proberen om de dopaminerge stimulatie zo constant mogelijk te houden. Daarbij kan het bijvoorbeeld nuttig zijn om vaker de voorgeschreven geneesmiddelen in te nemen of om dopamineagonisten te combineren met L-dopa.
Als deze aanpassing niet volstaat, kan het zinvol zijn om een dopaminepomp te plaatsen, die constant het geneesmiddel naar de maag pompt, of om een hersenstimulator in te brengen tijdens een chirurgische ingreep.

Bewegen is de boodschap!

Geneesmiddelen zijn echter niet alles! Het kan ook nuttig zijn om na te gaan welke factoren een blokkade kunnen stimuleren, zoals stress of vermoeidheid, en ze zo veel mogelijk te vermijden.
Het is ook sterk aan te raden om actief te blijven, te blijven wandelen en regelmatig aan lichaamsbeweging te doen. Een extra troef om de spieren in vorm te houden en de symptomen te verlichten.
Ook kinesitherapie kan helpen om blokkades te beheersen, omdat kinesitherapie het loopvermogen en het evenwicht in stand houdt, en (spier)stijfheid vermindert.

Thomas Coucq