Parkinson

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:05

Slaapstoornissen en de ziekte van Parkinson

8 op de 10 parkinsonpatiënten hebben last van slaapstoornissen. Wat zijn de oorzaken en wat is hun impact op de levenskwaliteit van de patiënt?

Slaapstoornissen tasten levenskwaliteit aan

Slaapstoornissen zijn minder bekend dan de motorische en psychische symptomen van parkinson. Toch tasten ze de levenskwaliteit van parkinsonpatiënten sterk aan. Bovendien verstoren ze het dagelijkse leven van hun partner en vormen ze dus zo een dubbele beproeving. Zo zou 47 % van de partners alleen slapen of liever in een apart bed slapen⁽¹⁾. Een begrijpelijke keuze !

Als dromen werkelijkheid worden

De ziekte van Parkinson gaat gepaard met tal van slaapstoornissen, maar het vaakst komen stoornissen tijdens de droomfasen voor. Ze worden 'Gedragsstoornissen tijdens de Paradoxale Slaap' (GSPS) genoemd. Typisch daarbij is dat de patiënt daadwerkelijk beweegt tijdens een droom en vaak zelfs geweld gebruikt. Als we dromen, zijn onze spieren normaal gezien uitgeschakeld, maar bij GSPS blijken ze gereactiveerd. Vandaar dat patiënten kunnen beginnen praten, schreeuwen, lachen, huilen of zelfs slagen toebrengen, ook al slapen ze. Bevraagde patiënten verklaren dat ze vaak woede voelen tijdens hun dromen, of integendeel angst. Sommigen vertellen zelfs dat ze achtervolgd worden of dat ze zichzelf of hun partner slaan.

Ongewenste effecten van de behandelingen

GSPS zijn weliswaar één van de symptomen van de ziekte, maar kunnen ook veroorzaakt worden door geneesmiddelen. L-dopa, het referentiegeneesmiddel voor de ziekte van Parkinson, corrigeert het dopaminetekort van de neuronen en stimuleert het zenuwstelsel. 30 % van alle patiënten die L-dopa krijgen toegediend, lijdt aan GSPS.

Oplossingen

Om GSPS te bestrijden, zijn benzodiazepines, psychotrope geneesmiddelen, in meer dan 90 % van de gevallen doeltreffend. Wel moeten de complexe verbanden tussen slaap en de ziekte van Parkinson nog verder bestudeerd worden. Dat moet toelaten parkinsonpatiënten beter te kunnen begeleiden.