Prof. dr. Marijke Van Kampen, Fysische geneeskunde en revalidatie UZ Leuven en Departement Revalidatiewetenschappen, KULeuven
Na het wegnemen van de prostaat moeten de bekkenbodemspieren getraind worden: het is de belangrijkste stap om weer continent te worden. Tekst en uitleg met Prof. dr. Marijke Van Kampen.
De bekkenbodemspieren zijn de spieren die het bekken onderaan afsluiten. Ze liggen tussen de twee zitbeenknobbels (dat zijn de beenderen die het gewicht van het lichaam in zithouding dragen). De bekkenbodemspieren ondersteunen de blaas en de organen in de buikholte.
Door de bekkenbodemspieren passeert de urinebuis. Als we onze bekkenbodemspieren opspannen, knijpen we de urinebuis toe en houden we zo de urine op. Sterke bekkenbodemspieren zijn dus belangrijk voor de continentie.
De bekkenbodemspieren staan niet als enige in voor de continentie. Ook de sluitspier rond de urinebuis speelt een belangrijke rol als ‘spierpoort’. Maar bij een prostatectomie wordt een deel van die sluitspier verwijderd, waardoor de spier achteraf de blaas minder goed afsluit. Daardoor hebben de meeste mannen na een prostaatoperatie last van urineverlies als ze zich inspannen, bijvoorbeeld als ze iets tillen. Sterkere bekkenbodemspieren kunnen het minder goed functioneren van die sluitspier rond de urinebuis compenseren.
Als u plast, probeer dan halverwege uw plas te onderbreken en die vervolgens opnieuw te laten lopen. Als dat lukt, gebruikt u de bekkenbodemspieren. Deze plasonderbreking dient enkel als controle voor de bekkenbodemspieren. Telkens het plassen onderbreken, is immers foutief plasgedrag en kan leiden tot een onvolledige lediging van de blaas en infecties.
U begint met de spieren 1 seconde snel op te spannen om ze daarna volledig te ontspannen. De herhaling van deze oefening helpt u om urineverlies te vermijden bij hoesten of niezen. Een tweede oefening is om de bekkenbodemspieren 10 seconden op te spannen en ze vervolgens 10 seconden te ontspannen. Deze oefening verbetert de uithouding van de spieren. Een gespecialiseerde kinesitherapeut kan u helpen om deze oefeningen goed uit te voeren.
U kunt deze twee oefeningen tien keer na elkaar herhalen, en dat drie keer per dag. Doe de oefeningen eerst liggend: dat gaat vlotter omdat de spieren dan minder druk ondervinden van de buikholte. Na verloop van tijd kunt u de oefeningen zittend of staand doen. U kunt de spieren ook opspannen net voor u moet hoesten of niezen, want dan is de kans op urineverlies meestal groter.
Het beste is om al vier tot zes weken voor de prostaatoperatie met deze oefeningen te beginnen. Dan hebt u al enige ervaring op het moment dat de katheter weggenomen wordt.
Urineverlies na prostaatoperatie is voor sommigen snel opgelost. Voor anderen kan de incontinentie na de prostaatoperatie nog enkele weken tot maanden aanhouden. Als u na een jaar nog steeds incontinent bent, kunt u het best uw uroloog contacteren om te zien welke bijkomende behandelingen er voor u mogelijk zijn.
Deel en print dit artikel
De behandeling van prostaatkanker kan vervelende bijwerkingen en stress veroorzaken. Wees daarom open tegenover uw naaste...Praat over de bijwerkingen met uw naasten
De mannelijke hormonen of androgenen doen de prostaat groeien. Maar ze stimuleren ook de groei van prostaatkankercellen. Hormoonth...Hormoontherapie bij prostaatkanker
LHRH-agonisten onderdrukken de aanmaak van LHRH na enkele weken. LHRH (Luteinizing Hormone-Releasing Hormone) is een hormoon dat...LHRH, testosteron en prostaatkanker
België telt bijna 10.000 nieuwe gevallen van prostaatkanker (prostaatcarcinoom) per jaar. Gelukkig is prostaatkanker doorgaans niet levensbedreigend. Sle...Trage evolutie
"Terzake" ging op de Dag tegen Kanker een kijkje nemen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar naarstig aan een doorbraak wordt gewerkt: "Het is veelbelovend,...
Lees verderDe wijze waarop het vet in je lichaam is verdeeld, kan op lange termijn een invloed hebben op je gezondheid.
Uit een onderzoek blijkt namelijk dat de aanwezigheid van bu...
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen