Diagnosemethoden

De prick test

Meestal wordt de diagnose van allergische rhintis of hooikoorts gesteld na ondervraging van de patiënt met huidtesten, ook 'prick test' genoemd. De prick test is eenvoudig, snel en goedkoop. Het verdachte allergeen wordt dan in contact gebracht met de huid (voorarm of rug) en met een zeer fijne punt zeer licht ingeprikt. Na 15 minuten wijst een roodheid aan de oppervlakte erop dat er wel degelijk een allergie bestaat voor de geteste stof.

RAST (Radio Allergo Sorbent Test)

Ook bloedtesten kunnen worden uitgevoerd om de oorzaak van de allergie te bepalen. Dat onderzoek is de RAST (Radio Allergo Sorbent Test). Hierbij kan met een eenvoudige bloedafname een dosering worden gedaan van IgE-antilichamen die specifiek zijn voor een allergeen. Met deze methode kunnen bepaalde allergenen worden opgespoord die niet met een prick-test kunnen worden aangetoond.

Nasale provocatie

Bij nasale provocatie wordt het allergeen rechtstreeks ingeademd. Vervolgens wordt de neusfunctie geanalyseerd met rhinomanometrie, een onderzoek waarmee de luchtcirculatie in de neusholten kan worden gemeten.