Alzheimer

NIEUWS

Gepubliceerd op 25/11/2012 à 19:10

De ziekte van Alzheimer uitleggen aan een kind

De vergeetachtigheid en de gedragsveranderingen van een oma of opa met dementie komen soms verwarrend over bij de kleinkinderen. Hoe leg je hen de ziekte van Alzheimer het best uit?

Waarom herkent opa mij niet meer? Waarom gedraagt hij zich soms zo vreemd? Het zijn vaak terugkerende vragen bij kinderen van wie een van de grootouders de ziekte van Alzheimer heeft. Het is helaas niet altijd evident om een ziekte uit te leggen waarvan sommige aspecten ons soms ontgaan. Hoe reageren we op dergelijke vragen?

Alzheimer: waarom erover praten?

Dat een kind zulke vragen stelt, is niet meer dan normaal. Maar opgelet: onderschat een kind niet. Bewust niet antwoorden om het te ’beschermen’ of uit angst om fouten te maken, kan precies het tegenovergestelde effect hebben. Een kind dat geen uitleg krijgt, ontwikkelt niet zelden zijn eigen theorie. Op het gevaar af dat het de situatie fout inschat of er zijn eigen angsten op projecteert. Het kan zich dan uitgesloten of schuldig voelen, of rancune voelen tegenover de persoon in kwestie. Geleidelijk aan kan het er zelfs van overtuigd raken dat het zijn grootvader beter niet meer bezoekt, niet meer met hem praat of hem als een kind beschouwt.

Het is dan ook belangrijk om de tijd te nemen om met het kind te praten over de ziekte van Alzheimer en het niet af te schermen van personen met dementie.

Dementie uitleggen

Aarzel niet om er openlijk over te praten. Vertel bijvoorbeeld dat de oorzaken van de ziekte nog altijd niet vaststaan, dat het ongeneeslijk is en niet besmettelijk. Het kan ook interessant zijn om uit te leggen hoe moeilijk de patiënt het dag in dag uit heeft om zich een gebeurtenis, een naam of een woord te herinneren, om de weg terug te vinden, een voorwerp te herkennen … Vertrek daarbij telkens van de leefwereld van het kind en geef concrete voorbeelden.

De ideeën, theorieën en verklaringen van het kind als uitgangspunt nemen, is vaak gemakkelijker om op basis daarvan uw uitleg aan te passen aan zijn leeftijd. Vraag wat hij ervan vindt, wat hem ongerust of angstig maakt. Moedig hem aan om ideeën of dagelijkse tips te bedenken. Kinderen zijn immers vaak verrassend creatief en spontaan in hun communicatie met patiënten.

Aarzel niet om te benadrukken dat de patiënt hoe dan ook dezelfde persoon blijft, ook al gedraagt hij zich vreemd of gaan sommige van zijn vermogens geleidelijk achteruit. Het blijft tenslotte zijn opa of oma!

Kinderboeken over alzheimer

U hebt een startpunt nodig voor het gesprek? Prentenboeken en stripverhalen voor kinderen (genre "Oma’s hoofd is versleten") kunnen helpen om in het gezin een gesprek op gang te brengen over de ziekte van Alzheimer.