Vaccinatie bestaat erin om een onderdeeltje van de onschadelijk gemaakte microbe (oppervlakte-antigeen of RNA-boodschapper) in het lichaam te brengen. Het inbrengen van die nepmicrobe brengt in ons lichaam een reactie op gang door antistoffen of antilichamen aan te maken. Als ons lichaam dan geconfronteerd wordt met de echte microbe herkent het de inactieve microbe die vervat zit in het vaccin en kan het zich doeltreffend verdedigen tegen de echte microbe.
Tijdens een vaccinatie wordt een kleine hoeveelheid van de geïnactiveerde (dode) of verzwakte microbe in het lichaam gespoten. Het lichaam herkent de ingespoten gewijzigde microbe alsof ze actief was en maakt antistoffen aan om zich te verdedigen en de microbe te bestrijden. Als de actieve microbe opduikt, kent ons lichaam de reactie die het moet ontwikkelen om zich te verdedigen en zich te beschermen tegen de ziekte. Voor een langdurige bescherming is het soms nodig om levenslang de vaccinatie te blijven herhalen. Hoelang een vaccinatie blijft beschermen, hangt inderdaad af van heel wat parameters: de leeftijd, het soort vaccin dat men gebruikt, de aanwezigheid van een adjuvans, enz. In sommige gevallen is herhaalvaccinatie noodzakelijk, zowel in de kindertijd als op volwassen leeftijd.
Er bestaan verschillende soorten vaccins: levend afgezwakte vaccins en geïnactiveerde of dode vaccins.
Verzwakte vaccins worden aangemaakt op basis van virussen of bacteriën die gemuteerd werden opdat ze hun ziekmakend vermogen zouden verliezen. Dat geldt bijvoorbeeld voor het vaccin tegen tuberculose (BCG), het vaccin tegen bof, mazelen en rodehond (BMR), het vaccin tegen kinderverlamming en het vaccin tegen gele koorts.
In geïnactiveerde vaccins zijn de virussen of bacteriën niet in levende vorm aanwezig. Ze zijn dus volkomen onschadelijk, maar zijn in staat om een reactie van het immuunsysteem uit te lokken.
Ze bevatten:
De rol van adjuvantia. Om de immuunrespons van de gevaccineerde persoon, anders gezegd de productie van antilichamen, te optimaliseren, worden adjuvantia toegevoegd aan bepaalde vaccins. Het gebruik daarvan verhoogt de werkzaamheid en de beschermingsduur tegen de ziekte. Er worden conserveermiddelen gebruikt om de kwaliteit van de vaccins te verzekeren, meer bepaald om te voorkomen dat het vaccin aangetast wordt door een bacterie of om de bewaring van het vaccin te verbeteren (zoals de weerstand tegen hitte).
Belangrijk is te praten over prikangst met bekenden of met je huisarts, je zult merken dat je zeker niet te enige bent. Vertel degene die je prikt over je angst, zodat ze...
Lees verderDe twee belangrijkste soorten vaccins tegen SARS-COV2 zijn geïnactiveerde vaccins, gemaakt op basis van passieve moleculen. Met die vaccins heb je geen enkel risico om de...
Lees verderVerschillende middelen en technieken kunnen je helpen, afhankelijk van de ernst van je angst voor naalden. Of het nou gaat om angst tijdens een vaccinatie, een bloedafnam...
Lees verderAngst voor naalden, ook wel belonefobie, naaldenangst of prikangst genoemd, komt veel vaker voor dan men denkt. Volgens een meta-analyse is 20 tot 30% van de volwassen po...
Lees verderEen gesprek met Dr. Elisabeth Huis in´t Veld, assistent professor Cognitieve Wetenschappen en Artificiele Intelligentie aan de Universiteit van Tilburg.
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen