"Wie mij ziet, weet uiteraard niet dat mijn eierstokken weg zijn. Dat zou anders geweest zijn mochten ze een borst hebben weggenomen. Toch voel ik mij niet meer volledig vrouw. Ik belandde van de ene dag op de andere in de overgang, ‘vervroegde menopauze’ noemen ze dat. Bij mijn moeder waren de symptomen geleidelijk begonnen en daarna weer afgenomen. Ik heb ze ook allemaal gehad, maar heviger dan zij: opvliegers zowel overdag als ‘s nachts, ik werd badend in het zweet wakker en raakte niet meer in slaap. Mijn partner Frans was nog zo lief, ik had geen zin in vrijen."
"Ik wil niet alleen mijn kleinkinderen zien opgroeien als die er ooit komen, maar ook verder genieten van het leven. Ik heb twee prachtige dochters die in de week op kot zijn en dus weinig van mijn humeurschommelingen gemerkt hebben. Gelukkig schreef mijn gynaecoloog mij na een maand een hormoonpreparaat met oestrogenen voor. Nu zijn de symptomen van de menopauze afgezwakt en grotendeels verdwenen. Ik ben nog niet volledig de oude, maar ik kijk vandaag wel anders naar mijn leven."
Om te groeien heeft een tumor zuurstof en voedingsstoffen nodig. Die worden aangevoerd door de bloedvaten, meer bepaald de slagaders. Maar omdat de tumoren snel willen groeien, hebben ze veel voedingsstoffen nodig en maken ze zelf bloedvaten aan. Hiervoor scheiden ze groeifactoren uit. Bevacizumab is een heel specifiek eiwit dat zich gericht bindt aan een van die groeifactoren en die daarbij inactiveert. Zo wordt de aanmaak van nieuwe bloedvaten door de tumor en dus ook zijn groei geremd.
Bij eierstokkanker wordt bevacizumab gecombineerd met de klassieke chemotherapie (carboplatinum + paclitaxel). Dat kan omdat bevacizumab en chemotherapie op verschillende manieren de tumor bestrijden.
Enkel bij patiënten met een vergevorderde eierstokkanker, met andere woorden die verspreid is over de hele buikholte of die al uitgezaaid is, zal deze nieuwe behandeling een duidelijke meerwaarde bieden. Na chirurgische verwijdering van de eierstokkanker komt terugval in deze groep jammer genoeg vaak voor. In het nieuwe behandelingsschema worden bevacizumab en chemotherapie eerst gedurende maximaal 6 cycli samen gegeven daarnawordt enkel bevacizumab toegediend. In totaal krijgt de patiënte maximaal vijftien maanden het eiwit. Met deze aanpak wordt de terugval van de eierstokkanker verlengd tot achttien maanden. Dat is zes maanden langer dan met chemotherapie alleen.
Veel andere geneesmiddelen zijn in onderzoek, maar ze worden nog niet klinisch uitgetest. Olaparib is een PARP-remmer: een nieuwe molecule die de vermenigvuldiging van de kankercel remt. Kankercellen trachten te woekeren door zich veel en snel te delen. Hierbij ontstaan fouten in hun genetische materiaal (DNA). PARP is een controle-eiwit dat deze fouten herstelt. De remmer lijkt zeer veelbelovend bij erfelijke eierstok- en borstkankers.
Over tien tot twintig jaar verwachten we een grote stap voorwaarts met de zogenaamde therapeutische vaccins of immunotherapie. Bij kanker wordt getracht om het afweersysteem van de patiënt zodanig te stimuleren dat het enkel de aanwezige kankercellen herkent en vernietigt. Deze therapie toont nu al veelbelovende resultaten, maar moet nog verder uitgewerkt worden.
Artikel gepubliceerd op 20 augustus 2012.
De ziekte op zich heeft geen impact op de vruchtbaarheid. Maar om ze te behandelen, moeten soms beide eierstokken en de ba...
Lees verder"Terzake" ging op de Dag tegen Kanker een kijkje nemen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar naarstig aan een doorbraak wordt gewerkt: "Het is veelbelovend,...
Lees verderCarla, 40 jaar
Dr. Stef Cosyns (gynaecoloog, UZ Brussel)
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen