Een goedaardige prostaatvergroting, ook wel prostaatadenoom genoemd, komt heel veel voor. 22% van de mannen tussen 50 en 59 jaar, en tot 45% van de mannen tussen 70 en 80 jaar hebben er last van (2). Aan de basis van de ziekte ligt een volumevergroting van de prostaat die op de duur gaat drukken op de urinebuis, dat is het kanaal waardoor de urine en het sperma naar buiten stromen. Mannen met een goedaardige prostaatvergroting hebben last van plasproblemen, zoals moeite om te plassen, een minder krachtige urinestraal, frequente plasdrang (ook ‘s nachts) enz.
72% van de patiënten met een erectiestoornis hebben ook plasproblemen als gevolg van een goedaardige prostaatvergroting, terwijl bij mannen zonder erectiestoornis(1) dat maar 37% is.
Meerdere studies tonen een duidelijk verband aan tussen een prostaatadenoom en erectiestoornissen. Het fysiologische proces achter die link is nog niet helemaal duidelijk(3).
Heeft u erectiestoornissen en plasproblemen, aarzel dan niet om er met uw arts over te spreken, er bestaan oplossingen voor!
(1) Braun et al., Eur Urol 44 (2003) : 588-594 (2) Mark et al., Eur Urol. 41 (2002) :132-138 (3) Gacci et al. Eur Urol. 60 (2011) : 809-825
Vormt alcohol een gevaar voor de erectie? Daarover lopen de meningen uiteen. Volgens sommigen zouden bier, whisky en andere alcoholische dranken een perfecte stimulans zijn en uiterst bevorderlijk voor de mannelijkheid. Anderen vinden drinken voor het vrijen dan weer een slecht idee. Maar hoe zit het nu eigenlijk?
Het lijkt erop dat de meningen lijnrecht tegenover elkaar staan, maar in werkelijkheid is het verband tussen alcohol en erectie veel meer genuanceerd. Het is allemaal een kwestie van hoeveelheid. Een of twee glazen lijken de erectiekwaliteit inderdaad te bevorderen, al zou dat in de eerste plaats een psychische oorzaak hebben. Na enkele glazen kan iemand een steviger erectie krijgen, deels omdat hij dit effect verwacht. Anderzijds kan het ontremmende effect van alcohol de verbeelding prikkelen, het libido verhogen en de angst verminderen die soms tot het uitblijven van de erectie leidt.
Maar vanaf meer dan twee glazen keert het effect om en kan de persoon in kwestie moeite hebben om een erectie te krijgen of te behouden. En hoe groter het alcoholverbruik, hoe sterker de negatieve impact. Toch zijn die problemen slechts tijdelijk en verdwijnen ze samen met de effecten van alcohol.
Mogen we matig alcoholverbruik dan als een goede manier beschouwen om de erectiekwaliteit en de seksuele prestaties te verbeteren? Absoluut niet! Om zulke redenen drinken kan namelijk spoedig leiden tot alcoholisme. Alcoholverslaving heeft niet alleen nefaste gevolgen voor de gezondheid en het sociale leven, maar kan op haar beurt leiden tot langdurige erectiestoornissen. Oorzaken zijn leveraantasting, beschadiging van de zenuwen die de erectie sturen of een verminderde concentratie testosteron. Dat is het mannelijke hormoon dat een belangrijke invloed heeft op de libido. In totaal zou maar liefst 63% van alle alcoholverslaafden met erectiestoornissen kampen (1).
Zijn erectiestoornissen het gevolg van alcoholmisbruik, dan is stoppen met drinken de eerste belangrijke stap. In sommige gevallen kan ontwenning volstaan om de erectiekwaliteit te verbeteren. Maar is er sprake van lever- of zenuwschade, dan zal dat het probleem niet noodzakelijk oplossen. In het beste geval zullen de erectiestoornissen niet verder verergeren. Erectiepillen kunnen dan het normale erectievermogen herstellen. Aarzel dus niet om erover te praten met uw behandelende arts.
(1) Jensen SB. Sexual function and dysfunction in younger married alcoholics. A comparative study. Acta Psychiatr Scand 1984;69:543-9.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van prof. Michel Vandendris, diensthoofd urologie in het UVC Brugmann.
Wat zou de link zijn tussen astma en erectiestoornissen? Antwoord: een permanente toestand van ontsteking. Ontsteking is een kenmerk van astma, die ook de bloedvaten van de penis kan treffen. Bovendien is de hoeveelheid zuurstof in het bloed beperkt bij astmapatiënten, en is er ook minder bloed beschikbaar voor de erectie van de penis. Dat kan de aanzet zijn tot een erectieprobleem.
Een Taiwanese studie heeft het verband tussen astma en erectiestoornissen onderzocht bij 3.500 mannen, tussen 18 en 55 jaar oud. Bij allen werd recent de diagnose van astma gesteld. De onderzoekers hebben hen vergeleken met een controlegroep van meer dan 13.000 mannen van vergelijkbare leeftijd en in dezelfde gezondheidstoestand, maar die geen astma hadden. Gedurende ongeveer vijf jaar werd het optreden van erectiestoornissen in beide groepen genoteerd.
In totaal hadden bijna dubbel zoveel mannen met astma last van een erectiestoornis. Andere interessante vaststelling: de kans op een erectiestoornis stijgt met het aantal consultaties voor astma, waarbij het aantal consultaties een teken is voor de ernst van astma. De onderzoekers hebben vastgesteld dat de kans op een erectiestoornis drie tot vier maal groter was als de patiënt meer dan twaalf keer per jaar naar de arts moest voor zijn astma. Of een intensieve behandeling van astma de ontwikkeling of de progressie van een erectiestoornis kan vertragen, moet nog verder worden onderzocht.
Chou K.T. et al. Asthma and risk of erectile dysfunction. A nationwide population-based study. J Sex Med 2011;8:1754-60
De gemeenschappelijke oorzaak van erectiestoornissen en vaatziekten in hart en hersenen is een vernauwing van de slagaders. De risicofactoren voor deze vaatziekten zijn bijgevolg ook risicofactoren voor erectiestoornissen: hoge bloeddruk, diabetes, verhoogd cholesterol, roken en obesitas.
Het goede nieuws is dat het mogelijk is om deze risicofactoren te verminderen met enkele wijzigingen in de leefstijl. Maar heeft dit ook gunstige effecten op de erecties?
De onderzoekers zochten in de wetenschappelijke literatuur naar studies die het effect van minimum zes weken leefstijlwijzigingen hadden onderzocht. Zij waren meer bepaald geïnteresseerd in het verminderen van de kans op erectiestoornissen.
Zes zulke studies met in totaal 740 patiënten werden geselecteerd. Uit alle studies bleek dat aanpassingen in de leefstijl en een daling van de bloedvetten resulteerden in betere erecties.
Het effect was groter bij mannen met lichte erectieproblemen dan bij mannen met ernstige erectiestoornissen. Bovendien werd het effect van de leefstijlwijzigingen nog versterkt bij mannen die al een erectiepil (PDE5-remmer) namen om tot een erectie te komen.
Gezond eten om vaatvernauwing tegen te gaan, is een van die wijzigingen in de leefstijl die werden onderzocht. Als voorbeeld hiervan wordt vaak het mediterrane dieet gegeven, dat volle granen, fruit, groenten, noten en olijfolie aanbeveelt. Dit dieet is eveneens doeltreffend gebleken om erectiestoornissen te voorkomen.
Daarnaast is ook wetenschappelijk bewezen dat meer lichaamsbeweging gunstig is voor de erecties. De kans op een erectiestoornis vermindert met 30% bij mannen die anderhalf uur per week lopen of drie uur per week intens sporten.
Ook oudere diabetici (type 2-diabetes) die gedurende één jaar actiever bewegen en gezonder eten zien hun erecties verbeteren, in vergelijking met een controlegroep die zijn leefstijl niet veranderde.
Tot slot, het verminderen van de risicofactoren voor vaatziekten met geneesmiddelen (bijvoorbeeld tegen hoge bloeddruk, hoge cholesterol of suikerziekte) heeft eveneens een positief effect op de erecties.
Bron: Bhanu P. Gupta et al. The Effect of Lifestyle Modification and Cardiovascular Risk Factor Reduction on Erectile Dysfunction. A Systematic Review and Meta-analysis. Arch of Int Med 2011 ;171(20):1797-803. doi: 10.1001/archinternmed.2011.440.
De prostaat is een mannelijke geslachtsklier die dient voor de voortplanting. Hij produceert prostaatvocht, dat samen met de spermatozoïden (zaadcellen, die geproduceerd worden door de teelballen) het sperma vormt. Er bestaan twee soorten prostaatproblemen: goedaardige prostaatvergroting (GPV) en kanker. Bijna 50% van alle GPV-patiënten hebben een erectiele disfunctie. Kanker heeft geen rechtstreekse gevolgen voor de erectie, al kan de behandeling wel tot erectiestoornissen leiden.
Prostaatkanker wordt meestal behandeld met een radicale prostatectomie, waarbij de prostaat chirurgisch verwijderd wordt. Probleem: de erectiezenuwen (die voor de verbinding zorgen tussen hersenen en penis bij seksuele prikkeling) liggen tegen de achterzijde van de prostaat. Als ze beschadigd raken, kan dit blijvende erectiestoornissen veroorzaken.
Als de kanker precies gelokaliseerd kan worden, is een zenuwsparende prostatectomie mogelijk. Maar zelfs in dat geval ontstaan er na de operatie erectiestoornissen die slechts geleidelijk verminderen.
Ook radiotherapie (bestraling) leidt op lange termijn tot erectiestoornissen. Tijdens een hormoonbehandeling bij vergevorderde kankers ten slotte verdwijnen het erectievermogen en de libido vaak.
Hoe vroeger de kanker wordt opgespoord, hoe groter de kans op een zenuwsparende prostatectomie. De diagnose is echter moeilijk, want in de beginfase gaat deze kanker met geen enkel symptoom gepaard. Regelmatig het PSA-gehalte in het plasma meten, kan een goed beeld geven van het risico, en uitmaken of grondiger onderzoek nodig is. Ook erfelijkheid is een belangrijke risicofactor. Ongeveer 50% van alle mannen die een naaste bloedverwant (vader of broer) hebben met prostaatkanker, krijgen eveneens de ziekte.
Orale geneesmiddelenbehandelingen bij erectiestoornissen zijn doeltreffend wanneer het erectievermogen niet volledig terugkeert na een zenuwsparende prostatectomie. Om een artificiële erectie op te wekken, kunnen er ook intracaverneuze injecties (in de zwellichamen) toegepast worden.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van prof. Hendrik Van Poppel, dienst urologie, Katholieke Universiteit Leuven.
Verschillende studies van de afgelopen jaren hebben aangetoond dat er een verband bestaat tussen erectiestoornissen en hart- en vaatziekten. Zo zou een man met erectieproblemen 43% meer risico lopen om te sterven aan een hart- en vaatziekte dan een man die een dergelijk probleem niét heeft (1).
Roken, diabetes, hoge bloeddruk (arteriële hypertensie) en te hoge cholesterol verhogen het risico op een hart- en vaatziekte (cardiovasculaire aandoening). Al die risicofactoren tasten immers al zeer vroeg de slagaderwand aan. Daardoor worden de slagaders geleidelijk minder elastisch en dreigen ze uiteindelijk dicht te slibben door de vetafzettingen die zich binnenin ophopen. Als men niet oplet, kan dit verschijnsel, atherosclerose genoemd, zware gezondheidsproblemen veroorzaken: hartinfarct, cerebrovasculair accident (CVA of beroerte), longembolie enz.
De bloedvaten van de penis zijn smaller dan de andere, en worden dus vaak eerst getroffen bij atherosclerose. Vandaar dat erectiestoornissen het eerste symptoom kunnen zijn van een hart- en vaatziekte… met de bekende mogelijke dramatische gevolgen.
Als u een arts raadpleegt voor een erectieprobleem, zal hij u wellicht aanraden om een volledig cardiovasculair onderzoek te laten uitvoeren, en u zo nodig doorverwijzen naar een cardioloog. Met de gezondheid van de slagaders valt immers niet te spelen, ongeacht hun ligging!
(1) G. Jackson et al., Erectile dysfunction and coronary artery disease prediction: evidence-based guidance and consensus in "The international journal of clinical practice", juni 2010, nr. 64, pp 848-857.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met prof. Jean-Luc Vandenbossche, diensthoofd cardiologie in het UMC Sint-Pieter.
Enerzijds is een erectie slechts mogelijk na seksuele stimulatie, met uitzondering van de spontane nachtelijke en ochtenderecties. Mannen (ook vrouwen) worden seksueel opgewonden door visuele en/of tactiele prikkels. Er is echter een bijkomende voorwaarde om te leiden tot een erectie: de man moet ook ontvankelijk zijn voor deze prikkels.
Anderzijds, eens de man een bepaald niveau van seksuele opwinding bereikt, wordt de zaadlozing onvermijdelijk. Deze automatische reflex beperkt het niveau van seksuele opwinding van een koppel. En dat heeft zijn gevolgen voor de erectie…
De man, die om welke reden dan ook, bang is om te snel klaar te komen en zo zijn partner niet te bevredigen, kan een erectieprobleem ontwikkelen. Door zijn angst voor een vroegtijdige zaadlozing, is hij niet meer ontvankelijk voor seksuele stimulatie en zal hij geen erectie meer krijgen. De erectiestoornis is dus een gevolg van de vroegtijdige zaadlozing en de vrees die de man hieromtrent onderhoudt.
Het probleem kan ook andersom liggen. Dat is bij oudere mannen vaker het geval. Zij hebben het steeds moeilijker om een erectie te verkrijgen. Met andere woorden, voor een erectie is een hoger niveau van seksuele opwinding nodig. En vermits het niveau van seksuele opwinding het moment van de zaadlozing bepaalt, kan deze plaats hebben voor penetratie of in het begin ervan.
Pillen die de erectie bevorderen, geven een erectie bij een lager peil van seksuele opwinding. Daardoor kan bij oudere mannen het probleem van de vroegtijdige zaadlozing voorkomen worden. Bovendien dragen deze erectiepillen ook bij tot de ontspanning van de gladde spieren in de penis bij deze oudere mannen. Het opspannen van deze spieren blokkeert immers de toegang van bloed naar de penis, waardoor de erectie uitblijft.
Bij jongere mannen kunnen erectiepillen het probleem van vroegtijdige zaadlozing niet behandelen. Zij hebben meestal gemakkelijk goede erecties en moeten dus eerder leren om het verloop van hun seksuele opwinding te controleren. In dit geval moeten zij hun opwinding onder het niveau houden dat de ejaculatiereflex inzet, om vroegtijdig klaarkomen te vertragen. En zo het seksuele spel langer te kunnen voortzetten …
Dit artikel werd gerealiseerd met de medewerking van dr. François de Carufel, Afdeling Functionele seksuologie, Hôpital Braine l’Alleud-Waterloo
Voor alle duidelijkheid: erectiepillen worden voorgeschreven aan mannen met een erectiestoornis. Ze zijn niet bedoeld voor recreatief gebruik bij mannen zonder erectieprobleem. In de Verenigde Staten zijn mannen tussen 18 en 45 jaar echter de grootste gebruikers van erectiepillen. Hebben de meesten van hen dan een erectieprobleem?
In een studie bij duizend mannen, van gemiddeld 22 jaar, gaven 24 mannen toe een probleem te hebben met hun erecties. Echter, 72 mannen, dat is driemaal zoveel, gaven toe dat ze erectiepillen gebruikten zonder dat de diagnose van erectiestoornis werd gesteld(recreatief gebruik).
In een online enquête werd aan deze mannen gevraagd naar erecties, orgasmes, seksueel verlangen (libido), en tevredenheid over geslachtsgemeenschap en seks in het algemeen. Ze moesten ook aangeven hoe sterk hun vertrouwen was in het bereiken én aanhouden van een erectie.
De enquête was anoniem en kon thuis zonder pottenkijkers ingevuld worden. Daardoor zijn de antwoorden, volgens de onderzoekers, waarschijnlijk wel eerlijk en betrouwbaar.
In vergelijking met niet-gebruikers van erectiepillen, gaven de recreatieve gebruikers toe veel onzekerder te zijn over hun erecties en over seks in het algemeen. Hoe vaker ze een erectiepil recreatief gebruikten, hoe lager het vertrouwen in hun erectie. En hoe minder zelfvertrouwen mannen hebben in hun erectievermogen, hoe minder goed de erecties ook effectief zijn. Een vicieuze cirkel dus waar ze alleen uit kunnen door erectiepillen te slikken.
Volgens de onderzoekers zou het kunnen dat mannen die ‘recreatief’ erectiepillen gebruiken, hogere verwachtingen hebben wat erecties betreft. Het is anderzijds ook mogelijk dat zij echt een erectieprobleem hebben maar zich schamen om erover te praten.
Het is evenwel niet nodig een voorraad erectiepillen in te slaan, zonder dat deze voorgeschreven werden. Indien u niet tevreden bent over uw erecties, raadpleeg uw arts! Hij zal het onderscheid maken tussen te weinig zelfvertrouwen, te hoge verwachtingen wat de seksuele prestaties betreft en een reëel erectieprobleem.
Harte CB et al. Recreational use of erectile dysfunction medications and its adverse effects on erectile function in young healthy men: the mediating role of confidence in erectile ability. J Sex Med. 2012 Jul;9(7):
Afrodisiaca zijn natuurlijke producten die bij consumptie de geslachtsdrift zouden verhogen. Bekende voedingsmiddelen zijn bijvoorbeeld oesters en selder. Maar ook aan verschillende kruiden worden lustopwekkende eigenschappen toegeschreven. Een bekend voorbeeld is misschien ginseng, ook wel ‘bloem van het leven’ genoemd.
Naargelang hun werking worden de afrodisiaca in drie groepen ingedeeld.
De eerste groep zijn de kruiden en specerijen die het libido verhogen, dat is de zin in seks en de seksuele opwinding. Voorbeelden hiervan zijn gember en Tongkat Ali, een plant uit Indonesië en Maleisië. Ze verhogen het testosterongehalte in het bloed; testosteron is het mannelijke hormoon dat het libido stimuleert.
Een tweede groep kruiden versterkt de potentie, dat is de sterkte van de erectie zelf. Voorbeelden zijn brandnetel en ginkgo. Zij verwijden de bloedvaten in de penis en zorgen zo voor een betere erectie.
De derde groep bestaat uit kruiden die het seksuele genot vergroten.
Daarnaast zijn er kruiden die eerder ontspannen en inwerken op de psychologische component bij erectiestoornissen. Een voorbeeld hiervan is haver (Avena sativa).
Er zijn echter geen objectieve bewijzen van een effect van welk afrodisiacum ook op de behandeling van erectiestoornissen. Bovendien kunnen ze gevaarlijke bijwerkingen hebben, zoals bloedverdunning of verlaging van de bloeddruk. Grotere studies moeten trouwens nog besluiten of ginseng een lustopwekkende werking heeft.
Aan sommige van deze afrodisiaca, die als ‘natuurlijke’ kruiden worden verkocht, heeft de fabrikant echte geneesmiddelen toegevoegd, die de erectie bevorderen. Op die manier werken ze wel, maar ze zijn geen ‘natuurlijke’ kruiden meer.
Besluit: mannen zullen altijd wel op zoek gaan naar afrodisiaca, of ze nu een normale potentie hebben of een erectieprobleem. Hou ermee rekening dat de meeste huidige ‘natuurlijke’ kruiden weinig reëel effect hebben op erectiestoornissen. En dat u er dus extra voorzichtig mee moet omgaan!
Shamloul R. Natural aphrodisiacs. J Sex Med 2010;7(1 PT 1):39-49
www.mayoclinic.com/health/erectile-dysfunction-herbs/MC00064
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van prof. Koenraad van Renterghem, uroloog aan het Jessa Ziekenhuis in Hasselt.
Tandvleesontsteking of parodontitis komt voor bij de helft van de 55-plussers. Parodontitis ontstaat door ophoping van bacteriën, voedselresten en speeksel rond de tanden en tussen de tanden en het tandvlees, waardoor tandplak ontstaat. De symptomen zijn rood en/of bloedend tandvlees, een slechte adem, gevoelig tandvlees, loszittende tanden of kiezen. Dagelijks de tanden poetsen en een jaarlijks bezoek aan de tandarts voor tandsteenverwijdering voorkomen de vorming van tandplak.
Onderzoekers ontdekten dat parodontitis gepaard gaat met een grotere kans op hart- en vaatziekten en diabetes. En dat zijn nu juist ook de patiënten die vaker te kampen hebben met erectiestoornissen.
Onderzoekers zochten dus of er een verband kon zijn tussen parodontitis en erectiestoornissen. Daarom vergeleken zij de frequentie van parodontitis in een groep van 30.000 mannen met een erectieprobleem en 160.000 toevallig uitgekozen mannen zonder erectiestoornis.
In de eerste groep had meer dan een vierde van de mannen (26,9%) niet alleen last van een erectiestoornis maar ook van parodontitis, tegenover slechts een kleine 10% (9,4%) van de mannen zonder erectieprobleem.
Zelfs als rekening gehouden wordt met gekende risicofactoren voor erectiestoornissen, zoals hoge bloeddruk, diabetes, verhoogde vetspiegels, blijft parodontitis drie keer meer aanwezig bij mannen met een erectieprobleem. Merkwaardig genoeg werd dit verband vastgesteld zowel bij jonge mannen (onder de 30 jaar; 4,5 keer meer) als bij oude mannen (meer dan 70 jaar; 4,8 keer meer).
Een Turkse studie onderzocht dan weer of de behandeling van parodontitis een effect had op de erectiestoornis. De helft van een groep van 120 mannen met een ernstige tot matige erectiestoornis en chronische parodontitis kreeg een tandheelkundige behandeling, de andere helft niet.
Logischerwijze stelden zij minder tandplak, minder bloeding en minder loszittende tanden vast in de behandelde groep. Maar wat vooral merkwaardig was, was dat drie maanden later ook de erectiestoornis alleen in de behandelde groep verbeterd was.
Een gouden raad voor jong en oud: poets dagelijks goed uw tanden, dat komt niet alleen uw gebit ten goede…
Bronnen:
1. Wei-Che Wy et al. Association between periodontitis and erectile dysfunction – a nationwide case-controle study. J Urol 2012;187(4):e465
2. Eltas A et al. The effect of periodontal treatment in improving erectile dysfunction: a randomized controlled trial. J Clin Periodontol 2012;40(2):148-54
Vooreerst, wees gerustgesteld: bloed bij de zaadlozing kan nooit uit de testikels komen. Bloed in de testikel migreert niet via de bijbal en de zaadleider tot in de prostaat.
Bloed kan in sperma terechtkomen wanneer een steentje langs het ejaculatiekanaal (ductus ejaculatorius) trekt. Dit kanaal begint iets hoger dan de prostaat en zorgt voor het transport van de zaadcellen (spermatozoïden) doorheen de prostaat naar de plasbuis (urethra). Een kleine bloeding kan ook optreden in een klierbuisje van de prostaat.
Een tweede onschuldige oorzaak van hemospermie is de prostaatbiopsie. Daarbij prikt de arts met een naald prostaatweefsel aan voor microscopisch onderzoek. Hierbij kan ook een beetje bloed via de klierkanaaltjes van de prostaat vrijkomen.
Meestal gaat het niet om een grote hoeveelheid bloed. Het bloed vermengt zich met prostaatvocht en sperma (zaad), en wordt bij de ejaculatie of zaadlozing afgevoerd.
Dit is volkomen ongevaarlijk voor u en uw partner en seksuele betrekkingen moeten niet worden vermeden.
Bij een aantal goedaardige oorzaken van hemospermie zijn echter bijkomende onderzoeken nodig en een aangepaste behandeling. Dat is het geval bij prostatitis, een bacteriële ontsteking van de prostaat. De aanwezigheid van goedaardige poliepen in de plasbuis kan eveneens bloedingen veroorzaken.
In slechts ongeveer 5% van de gevallen van hemospermie is er een ernstige onderliggende oorzaak. Bloedsporen in sperma kunnen het eerste teken zijn van prostaatkanker, of nog zeldzamer van urotheelkanker (het urotheel is het slijmvliesweefsel dat de binnenkant van de urinewegen bedekt).
Dit artikel werd gerealiseerd met de medewerking van dr. Johan Braeckman, uroloog, UZ Brussel.
“Blijf van je piemel af, dat is VIES!” Hoeveel jongens hebben dat niet gehoord tijdens hun kinderjaren? Of “Ben je niet beschaamd?” als ze op heterdaad betrapt werden op doktertje spelen met het buurmeisje. Op dat moment is een kind niet beschaamd om helemaal op te gaan in de deugden van de kinderlijke seksualiteit, wat overigens volledig normaal is. Maar omdat jongens steeds te horen krijgen dat seks degoutant is, gaan ze zich uiteindelijk schamen en er zich zelfs schuldig over voelen. Bij het opgroeien kunnen die gevoelens problemen opleveren in hun seksuele leven: erectiestoornissen.
Hoe kan een dergelijke psychologische blokkade erectiestoornissen veroorzaken? Wat gebeurt er dan precies in de hersenen? Een man kan stress ervaren bij de seksuele daad, bijvoorbeeld door bovenstaande redenen. Die stress veroorzaakt een overproductie noradrenaline in de hersenen. Bij een te grote vrijlating van deze neurotransmitter spannen de spieren van de penis zich op. Hierdoor kan het bloed, dat noodzakelijk is voor de erectie, niet doorstromen naar de penis.
Sekstherapie kan een uitkomst bieden aan deze problemen. Het doel van de behandeling is de patiënt te helpen om afstand te nemen van de beschuldigende, seksuele opvoeding. De man moet daarom inzicht hebben in het leed dat zijn eigen ouders hadden.
Het negatieve imago van seks dat de man als kind heeft meegekregen, kan de weerslag zijn van de moeilijke relatie die de ouders hadden met het lichaam en seks. Ouders brengen louter hun eigen opvoeding over, die ze zelf destijds kregen. Zo kan een moeilijke omgang met seks worden doorgegeven van de ene generatie op de andere. Toch beslist de patiënt zelf of hij die overdracht al dan niet stopt. Die overdracht stoppen begint wellicht met een kritische evaluatie van de eigen seksuele opvoeding.
Dit artikel werd geschreven in samenwerking met prof. Christine Reynaert, hoofd van het Centre de Médecine Sexuelle (Centrum voor Seksuele Geneeskunde) in het UCL-Mont-Godinne.
Gewoonlijk neemt men aan dat mannen die binnen de minuut na penetratie ejaculeren, de seksuele opwinding niet onder controle hebben. En daar ligt hun probleem. Het is immers de seksuele opwinding die de zaadlozing inzet. Vandaar dat de definitie van vroegtijdige zaadlozing die specialisten actueel hanteren, eerder spreekt van de moeilijkheid om de seksuele opwinding te beheersen teneinde de duur van de penetratie te verlengen.
Als de seksuele opwinding te groot wordt, is er geen weg terug en volgt de zaadlozing onvermijdelijk.
Twee reflexen treden in werking wanneer de zaadlozing zich voordoet:
Deze twee reflexen kunnen we niet controleren en, wanneer ze zich voordoen, kan de zaadlozing niet meer worden gestopt. Mannen moeten dus de signalen kennen die hen erop wijzen dat hun opwinding toeneemt en ingrijpen vooraleer de reflexen zich inzetten. Partners kunnen helpen om het verloop van de opwinding te moduleren door de intensiteit van de stimulaties die zij toedienen te verhogen of te verlagen.
De behandeling van vroegtijdige zaadlozing bestaat erin om mannen te leren het verloop van de seksuele opwinding tijdens de penetratie onder controle te houden. “Mannen kunnen de basisprincipes eerst leren tijdens masturbatie”, legt Dr. de Carufel uit. “Daarna passen zij deze principes toe bij penetratie. De manier van bewegen, de spierspanning en de ademhaling kunnen worden gebruikt om de opwindingssnelheid te vertragen. Zo kan het koppel pauzes in het seksuele spel inlassen. Ook minder snelle en soepelere bewegingen remmen de opwinding. Tot slot kan buikademhaling tijdens de penetratie helpen om de buikspieren te ontspannen en de opwinding onder controle houden.”
Een behandeling functionele klinische seksuologie bij een klinisch seksuoloog kan helpen om zich meer vertrouwd te maken met het seksuele functioneren. Maar alleen de praktijk kan leren of er verbetering is!
Dit artikel werd gerealiseerd met de medewerking van dr. François de Carufel, Afdeling Functionele seksuologie, Hôpital Braine l’Alleud-Waterloo.
Een auto-ongeval, een hevige stoot in de geslachtsdelen, intensief fietsen zonder de nodige voorzorgen… Wanneer de bloedvaten van de penis beschadigd zijn, komt de erectie in gevaar. Vasculaire microchirurgie kan in die gevallen helpen om het erectievermogen te herstellen.
Een erectie wordt mogelijk wanneer de zwellichamen van de penis gevuld worden met bloed. Als de penisbloedvaten in slechte staat zijn, is de bloedtoevoer echter onvoldoende om een normale erectie mogelijk te maken. Het eerste wat dan moet gebeuren is: de diagnose van het letsel bevestigen via een selectieve arteriografie (radiologie van de waarschijnlijk aangetaste bloedvaten). Vervolgens verlegt de chirurg een slagader die langs de liesplooi loopt (epigastrische slagader) naar de dorsale slagader van de penis, die aan de basis van de penis uitmondt in de “arteria profunda penis” (diepgelegen roedeslagader). Deze operatie heeft als doel de beschadigde bloedvaten te ontwijken. Op die manier kan er weer bloed naar de zwellichamen stromen op het moment van de erectie. De ingreep is nagenoeg zonder risico’s. Bovendien is ze ongelofelijk doeltreffend bij patiënten onder de 50 jaar zonder cardiovasculaire problemen.
Waarom is vasculaire microchirurgie niet geschikt voor patiënten met een cardiovasculaire aandoening? Arteriosclerose tast de slagaderwand aan, dus worden ook de penisbloedvaten beschadigd. Inderdaad, maar bij een trauma in de bekkenstreek blijft het probleem beperkt tot een specifieke plaats. Vandaar dat de letsels “omzeild” kunnen worden dankzij vasculaire microchirurgie. Bij arteriosclerose daarentegen is het probleem algemeen. Deze aandoening tast het volledige vaatstelsel aan en niet alleen de penisslagaders. Vasculaire microchirurgie is dan ook alleen voorbehouden voor jonge patiënten die gezonde slagaders hebben en bij wie de vaatletsels puur lokaal zijn.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met prof. Eric Wespes, uroloog in het Erasmusziekenhuis.
Erectiestoornissen hebben zowel voor mannen als vrouwen een impact op het seksleven. De grootste bron van erectiele dysfunctieproblemen in de slaapkamer, is een penis die niet stijf genoeg is voor penetratie. Dat bevestigt een studie die verschenen is in Journal of Sexual Medicine (1).
Het uitgangspunt van de auteurs: de hardheid van de erectie is de conditio sine qua om seksueel tevreden te zijn. Als eerste stap in het onderzoeken van hun hypothese, vroegen de wetenschappers 447 mannen in behandeling voor erectiestoornissen en hun vrouwelijke partners om de hardheid van de penis te bepalen via de Erection Hardness Score (EHS). Deze score wordt bepaald door middel van de volgende vier schalen:
1 = de penis is groter, maar niet hard
2 = de penis is hard, maar niet hard genoeg voor penetratie
3 = de penis is hard genoeg voor penetratie, maar niet volledig hard
4 = de penis is volledig hard.
“Bij het bepalen van de hardheid is het van belang dat beide partners ondervraagd worden” legt dr. Claes uit, die het onderzoek leidde. “De meeste vrouwen in de studie schatten de erectiehardheid van hun partner trouwens correct in” vervolgt dr. Claes.
Vervolgens moesten mannen en vrouwen verschillende vragenlijsten invullen, die peilden naar hun seksuele tevredenheid. Bijvoorbeeld: de tevredenheid met de duur van een vrijpartij, de moeilijkheid om een orgasme te bereiken enz. De bedoeling van de onderzoekers? Nagaan of een toename van de erectiehardheid de antwoorden op bovenstaande vragen zou veranderen. Om daar een antwoord op te bekomen, schreef de behandelende arts een PDE5-remmer voor, een geneesmiddel dat de erectie vergemakkelijkt.
Twee tot vier maanden later moesten de deelnemers dezelfde vragenlijsten opnieuw invullen… Zouden ze tevredener zijn in de slaapkamer?
Wat bleek? Niet alleen was de erectiehardheid bij de meeste mannen gestegen van EHS3 naar EHS4, ook de duur van het behoud van de erectie en de seksuele tevredenheid van beide partners was toegenomen.
Claes, H. et al. (2012) The HelpED study: agreement and impact of the erection hardness score on sexual function and psychosocial outcomes in men with erectile dysfunction and their partners. J Sex Med, vol.9(10), pp.2652-36.
Artikel gepubliceerd op 14/04/14.
“De link tussen erectiestoornissen en hartziekten is dat de diameter van een bloedvat dat zuurstof naar de hartspier brengt vergelijkbaar is met de diameter van een bloed...
Lees verderEen goedaardige prostaatvergroting, ook wel prostaatadenoom genoemd, komt heel veel voor. 22% van de mannen tussen 50 en 59 jaar, en tot 45% van de mannen tussen 70 en 80...
Lees verderErectiestoornissen hebben zowel voor mannen als vrouwen een impact op het seksleven. De grootste bron van erectiele dysfun...
Lees verder«Zowel in het domein van de reproductieve geneeskunde als bij het grote publiek worden grote teelballen doorgaa...
Lees verderDirk Michielsen, prof. Urologie aan het UZ Brussel
Greta Bolle, seksuologe-relatietherapeute, Brussel.
Leen Delahaye, seksuologe <a class="link" href="http://www.groepspraktijk-facet.be" target="\_blank">Groepspraktijk Facet </a>
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen