Verschillende soorten endoscopieën van het spijsverteringsstelsel

Moet u een endoscopie van het spijsverteringsstelsel ondergaan? Dit onderzoek kan de darmwand met zeer grote precisie in beeld brengen. Er bestaan verscheidene types endoscopieën van het maagdarmstelsel in functie van de te onderzoeken zones.

Endoscopieën van het spijsverteringsstelsel zijn onderzoeken via medische beeldvorming die ertoe strekken de binnenzijde van de darm (het slijmvlies) te onderzoeken aan de hand van een dunne en soepele buis voorzien van een verlichtingssysteem en een geminiaturiseerde videocamera (endoscoop genoemd). De endoscoop projecteert de beelden van de darmwand op een scherm. Die beelden kunnen vervolgens door een gastro-enteroloog worden bekeken. Dankzij endoscopieën van het spijsverteringsstelsel kunnen talrijke pathologieën worden gediagnosticeerd. Ze worden eveneens gebruikt om kleine chirurgische ingrepen uit te voeren zonder de buikwand te moeten openen (interventionele endoscopieën).

‘Bovenste’ endoscopie van het spijsverteringsstelsel

De endoscopie van het ‘bovenste’ gedeelte van het digestieve systeem brengt de binnenkant van de slokdarm (oesofagus), maag en het begin van het duodenum (de twaalfvingerige darm) in beeld. We spreken dan over een oesofagogastroscopie (de slokdarm en maag) en oesofagogastroduodenoscopie (slokdarm, maag en twaalfvingerige darm). Bij dat type endoscopie wordt de soepele buis die is uitgerust met een camera langs de mond of soms via de neus ingebracht. De oesofagogastroscopie of de oesofagogastroduodenoscopie kunnen zijn aangewezen bij onverklaarbare digestieve pijnen, gastro-oesofageale reflux (GOR), aanwezigheid van bloed in de stoelgang, anemie door gebrek aan ijzer enz. Dergelijk onderzoek kan zweren opsporen. Tijdens dat onderzoek kan de gastro-enteroloog biopten nemen en onregelmatigheden in het slijmvlies verwijderen voor later labo-onderzoek. De gastro-enteroloog kan ook interveniëren tot aan het kanaal waarlangs de gal wordt geëvacueerd en die in de twaalfvingerige darm uitmondt.

‘Onderste’ endoscopie van het spijsverteringsstelsel: de coloscopie

De endoscopie van het onderste deel van het spijsverteringssysteem (of coloscopie) kan zowel de binnenkant van het rectum, de dikke darm (het colon) als het einde van de dunne darm in beeld brengen. De soepele buis voorzien van een camera (endoscoop) wordt via de anus ingebracht. De coloscopie is aangewezen bij bloedingen van digestieve oorsprong, poliepen (goedaardige tumoren in de dikke darm), ontstekingen van de ingewanden (ziekte van Crohn, colitis van het rectum met bloederige zweren) enz. De coloscopie kan dikkedarmkanker opsporen. Tijdens het onderzoek kan de gastro-enteroloog een of meerdere poliepen of andere onregelmatigheden verwijderen voor verdere analyse in het laboratorium.

De videocapsule-endoscopie

Met de videocapsule-endoscopie wordt de dunne darm onderzocht. Het betreft een miniatuur numeriek fototoestel onder de vorm van een capsule die moet worden ingeslikt. De capsule gaat dankzij de normale darmperistaltiek doorheen het hele spijsverteringskanaal en neemt ondertussen foto’s van de binnenkant van de dunne darm. De videocapsule-endoscopie wordt in het bijzonder gebruikt bij chronische bloedingen waarvan de oorzaak onbekend blijft ondanks dat er een oesofagogastroscopie en/of coloscopie werd uitgevoerd. Zij is eveneens nuttig in geval van een infectie van de dunne darm.

Deel en print dit artikel