Welke andere soorten huidkanker zijn er?

Basaalcelcarcinoom

Het basaalcelcarcinoom is de meest voorkomende huidkanker bij blanke mensen en het is ook de meest voorkomende vorm van kanker. Het carcinoom ontstaat meestal op oudere leeftijd, boven de 60 jaar, maar de gemiddelde leeftijd neemt de laatste decennia af.

Deze huidtumor ontstaat meestal in het hoofd-halsgebied, maar ook op de romp. Er bestaan verschillende soorten. De meest voorkomende vorm is het nodulair basaalcelcarcinoom. Het carcinoom ziet eruit als een roze of huidkleurige verheven huidknobbel met een glanzend oppervlak. Op de romp gaat het vaak om een pagetoïde, oppervlakkige tumor die eruitziet als een roze, vlakke vlek die langzaam groeit.

Een belangrijke oorzaak is overmatige blootstelling aan zonlicht, vooral bij personen met een licht huidtype.

Over het algemeen is de prognose van het basocellulair carcinoom goed en zijn er uiterst zelden uitzaaiingen.

Plaveiselcelcarcinoom

Het plaveiselcelcarcinoom of spinocellulair carcinoom is na het basaalcelcarcinoom de op een na meest voorkomende vorm van kanker. Een plaveiselcelcarcinoom ontstaat meestal uit een actinische keratose en in zeldzame gevallen uit een litteken van een brandwonde.

Dit type huidkanker komt hoofdzakelijk voor bij mensen boven de 70 jaar, in het hoofd-halsgebied, maar het kan zich ook voordoen op andere delen van het lichaam die veel aan zon blootgesteld worden, zoals de borst en de armen. Net zoals bij het basaalcelcarcinoom vormen de laesies veroorzaakt door uv-straling een belangrijke risicofactor.

Plaveiselcelcarcinomen lijken op basaalcelcarcinomen, maar het oppervlak is meer verheven en bedekt met een korst. Dit soort gezwel wordt vaak verward met een wrat.

Tot slot is het risico op uitzaaiingen iets hoger – minimaal 5% – dan bij het basaalcelcarcinoom. Metastasen komen echter alleen voor als de tumoren worden gediagnosticeerd in een gevorderd stadium.

Actinische keratosen

Actinische keratosen zijn oppervlakkige roze, schilferende vlekjes die meestal voorkomen op die delen van de huid die worden blootgesteld aan de zon, zoals het gezicht, het hoofd van kale mannen, de handrug, de onderarmen en het decolleté. Ze zijn vaak beter voelbaar dan zichtbaar. Soms jeuken ze, en ze kunnen ook bloeden bij aanraking.

Actinische keratosen komen vooral voor bij mensen boven de 50 jaar, meestal als gevolg van langdurige en frequente blootstelling aan de zon. Hoe lichter de huid, hoe meer kans dat deze huidafwijking ontstaat.

Deze keratosen moeten worden beschouwd als een voorstadium van huidkanker, ook al evolueert slechts een klein deel ervan (ca. 5%) in een invasieve kanker (epidermoïd carcinoom of plaveiselcelcarcinoom) en dat vaak pas na lange tijd (vijf, tien of twintig jaar). Het is de taak van de dermatoloog om ze te behandelen, zodat ze niet ontaarden.