Multiple sclerose

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:13

Een ergotherapeut: waarvoor dient dat?

Om de autonomie zoveel mogelijk te bewaren is de hulp van een ergotherapeut zeker niet overbodig. Maar wat doet die juist? En wat kan hij doen bij iemand met multiple sclerose?

De letsels als gevolg van de opstoten kunnen de functionele vermogens van iemand met multiple sclerose aantasten. Alledaagse handelingen - opstaan, zich verplaatsen, koken enz. - kunnen moeilijk worden. Gelukkig kan er aan die handicaps iets worden gedaan. Dat is de taak van de ergotherapeut.

MS: de doelstellingen van de ergotherapie

«De ergotherapie heeft als doel de vermogens en beperkingen van iemand te evalueren, dan een strategie voor revalidatie voor te stellen en zo nodig zijn omgeving aan te passen aan zijn gezondheidstoestand», aldus Marianne Dhem, ergotherapeute in het Centrum voor neurologie en de functionele revalidatie in Fraiture-en-Condroz. «Enkele voorbeelden: steunbars plaatsen in de badkamer en in de toiletten, de hoogte van het werkblad in de keuken aanpassen, een toegangshelling voor het huis plaatsen, een eventueel elektrische rolstoel enz.»

Hoe gaat de ergotherapeut te werk bij multiple sclerose?

De ergotherapeut begint met een balans op te maken van de lichamelijke en functionele vermogens van de persoon. Aangezien multiple sclerose een evoluerende aandoening is, dient men op de toekomst te anticiperen en op lange termijn te zien. Zo nodig gaat de ergotherapeut dan naar het huis van de patiënt om te analyseren in welke mate dat al dan niet aan zijn toestand is aangepast. «Iedere mens is verschillend», zo gaat Mw. Dhem verder. «We houden rekening met zijn manier van functioneren, zijn levensgewoonten, zijn behoeften en persoonlijke doelstellingen.»

Ergotherapie: werk van een team ... en de familie

Het werk van de ergotherapeut spruit voort uit een multidisciplinair overleg. Arts, kinesitherapeut, logopedist en sociaal assistente denken samen na over de middelen om het dagelijks leven van de patiënt te vergemakkelijken. Maar zij zijn niet de enigen. «De patiënt neemt ook actief deel aan dat werk. De rol van de omgeving - de familie, de partner enz. - is eveneens essentieel. Iedereen dient erbij betrokken en dient de aanpassingen die wij voorstellen te begrijpen en ze weten te benutten.» Het ultieme doel is zo lang mogelijk voor iedereen, patiënt en hulpverleners, de beste levenskwaliteit te waarborgen.