Gepubliceerd op 12/01/2018 à 09:36
Multiple sclerose wordt gekenmerkt door heel veel verschillende en uiteenlopende symptomen. In bepaalde gevallen leiden ze tot nawerkingen die een handicap teweeg kunnen brengen. Zijn die nawerkingen omkeerbaar? Zo ja, volledig of gedeeltelijk? En kun je met bepaalde behandelingen beter recupereren na opstoten?
Specialisten kunnen evalueren of de symptomen van multiple sclerose (MS) omkeerbaar zijn of niet. Veel hangt af van de vorm van de ziekte (de remittente of de progressieve vorm) en van het moment waarop de symptomen zich voordoen. “Bij de remittente vorm (MS met opstoten) kan de patiënt binnen de zes tot negen maanden recupereren. Na die periode is het risico groter dat de symptomen aanhouden en veranderen in onomkeerbare nawerkingen”, verklaart prof. Christian Sindic, professor emeritus Neurologie aan de UCL en voorzitter van de Charcot Stichting tegen MS. Bij progressieve MS kunnen de symptomen geleidelijk aan erger worden. “In dat geval nemen de symptomen niet af en zijn de nawerkingen onomkeerbaar, zelfs als ze afgewisseld worden met remissiefases (waarbij de symptomen stabiliseren)”, licht professor Sindic toe.
Ook het moment waarop de symptomen zich voordoen kan een indicatie geven. “Over het algemeen kan men beter recupereren bij de eerste opstoten van de ziekte”, zegt professor Sindic. Het is inderdaad zo dat, hoe ouder en fragieler onze hersenen, hoe groter het risico is op blijvende nawerkingen. Bovendien stelt men vast dat, als de patiënt in de eerste stadia goed recupereert en volledig herstelt van de opstoten, hij een betere prognose heeft voor de toekomst.
In het geval van een score van lager dan 3 op de EDSS-schaal, lijkt een vroegtijdige behandeling bovendien een positieve invloed te hebben op de evolutie van de MS-symptomen. Ligt die score hoger, dan evolueert de ziekte even snel bij alle patiënten, hoe lang of hoe kort de weg naar die score 3 ook mocht zijn.
Bestaat er een behandeling die de recuperatie na een opstoot verbetert? Wetenschappers onderzoeken momenteel herstelmedicatie (remyelinisatie). Die medicatie zou bescherming kunnen bieden aan de zenuwvezel waarvan de beschermende myelineschede beschadigd is. Dit zijn echter nog maar voorlopige resultaten. “In vitro, m.a.w. bij tests in het laboratorium die buiten een levend organisme plaatsvinden, zijn er bepaalde behandelingen die herstelmechanismen bevorderen en die de afbraakmechanismen verhinderen of verminderen”, zegt dokter Mathieu Vokaer, neuroloog en Directeur van de MS-Kliniek Chirec. “Maar het is moeilijk om formeel de effecten in vivo, in het menselijke brein te bewijzen.” Ook al bestaan er concrete pistes, zelfs dan heeft men nog jaren nodig voor die medicatie klaar is. “Momenteel kan kinesitherapie al een verlies van spiermassa vermijden, en ook stijfheid en spierspasmen beperken die zich bij sommige patiënten voordoen”, voegt professor Sindic eraan toe. Wat wel voor alle gevallen geldt, is dat een vroegtijdige behandeling nieuwe opstoten beperkt en dus een opeenstapeling van onomkeerbare nawerkingen vermijdt.
Deel en print dit artikel
Seksuele stoornissen komen voor bij 50 tot 70% van alle MS-patiënten. Minder libido of minder genot, pijn, verminderde vaginale vochtigheid, erectiestoornissen enz.:...
Sinds 2010 organiseert de MS-Liga Vlaanderen een mindfulnessprogramma voor personen met multiple sclerose, in samenwerking met het...Programma mindfulness aangepast aan MS
Sommige patiënten beweren uit eigen ervaring dat marihuana helpt tegen MS. Dat leidde tot een aantal studies om de reële medische eigensch...Beperkt effect op de symptomen
Een onderzoeksteam aan de Universiteit van Bergen (Noorwegen) bestudeerde of stress het risico op multiple sclerose verhoogt. “We wisten al dat stresserende levensgeb...
De MS Connections-campagne draait om het opbouwen van gemeenschapsconnectie, zelfconnectie en connecties met kwaliteitszorg. De campagnelijn is 'I Connect, We Connect' en...
Lees verderInterview met dr. Tatjana Reynders, neuroloog aan het UZA.
Neuroloog Dr. Danny Decoo, AZ Alma
Joyce, 44 jaar
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen