Nierbiopsie: voor, tijdens en na

Een nierbiopsie is een onderzoek om nierziekten op te sporen en hun verloop te volgen. Het gebeurt onder plaatselijke verdoving en kan uitgevoerd worden tijdens een dagopname. De eventuele complicaties zijn gelukkig zeldzaam.

Bij een nierbiopsie worden één of meer stukjes nierweefsel (meestal twee of drie) weggenomen ter grootte van een kwartje van een lucifer. De biopten worden dan microscopisch onderzocht, om de diagnose te kunnen stellen.

In welke gevallen wordt een nierbiopsie verricht'

• Aanwezigheid van een eiwit (albumine of andere) en/of bloed in de urine.

• Acute (plotselinge verslechtering van de nierfunctie zonder duidelijke oorzaak) of chronische nierinsufficiëntie.

• Systeemziekten zoals lupus.

• Verslechtering van de nierfunctie na een niertransplantatie (risico op afstoting).

Hoe verloopt het onderzoek?

Eerst moet de patiënt stoppen met zijn antistollingsmiddelen (enkele dagen voor de biopsie) en plaatjesantiaggregantia nemen zoals aspirine (een tiental dagen voordien). Een paar uur voor het onderzoek wordt er dan een stollingstest toegepast. Zijn de resultaten van het bloedonderzoek bekend, dan kan de biopsie beginnen. Eerst wordt er een echografisch onderzoek uitgevoerd, om na te gaan welke nier het meest toegankelijk is en of er geen contra-indicatie is voor een biopsie (uitzetting van de nierholten bijvoorbeeld). Vervolgens dient de arts een lokaal verdovingsmiddel toe in de onderrug. Nadien prikt hij een dunne naald in de rug, om de te analyseren nierdeeltjes weg te nemen. Dankzij de lokale verdoving is dit een pijnloos onderzoek.

Na de biopsie

Vervolgens krijgt de patiënt een hydratatie-infuus (fysiologische vloeistof) tot hij urineert. Is zijn urine helder, dan mag hij drinken, eten en opstaan. Zit er daarentegen bloed in zijn urine, dan moet hij wachten tot ze weer helder is. In dat geval mag hij naar huis. Is hij 's ochtends naar het ziekenhuis gekomen, dan mag hij dus in de regel 's avonds weer vertrekken. Tijdens de week na het onderzoek mag hij geen zware inspanningen leveren, om de lagerugspieren niet te belasten, kwestie van een spierhematoom te vermijden.

De eventuele complicaties

Mogelijk zit er na de biopsie bloed in de urine. Te veel bloed in de urine kan tot klontervorming leiden, waardoor de urinetoevoer geblokkeerd wordt. In dat geval moet er een sonde ingebracht worden, zodat er zich geen urine ophoopt in de blaas. Na de biopsie kunnen er zich ook hematomen vormen rond de nier of in de lagerugspieren, maar meestal zijn die zonder gevolgen.

De ernstigste complicatie is een zogenaamde urinefistel: een abnormale verbinding tussen een nierslagader (die per ongeluk geraakt is door de naald) en de nierholten. In zeer zeldzame gevallen kan daarbij een operatie nodig zijn om de bloeding te stelpen die de fistel heeft veroorzaakt.

Julie Luong, met medewerking van dr. Christophe Bovy, nefroloog in het Universitair Ziekenhuiscentrum van Luik.

Deel en print dit artikel