Wat zijn de complicaties van nierinsufficiëntie?

Hoge bloeddruk

Een te hoge bloeddruk (hypertensie) komt bijna systematisch voor bij het verder verslechteren van de nierwerking. Hypertensie wordt in de eerste plaats veroorzaakt doordat de nieren niet in staat zijn om voldoende zout en water uit te scheiden en in de tweede plaats door de toegenomen secretie van een hormoon, renine.

Hart- en vaatziekten

Hoge bloeddruk verhoogt het risico op angina pectoris, een hartinfarct en een cerebrovasculair accident, vooral als ze slecht onder controle is of de patiënt ook diabetes heeft of rookt. Een goede beheersing van deze risicofactor is dan ook essentieel, niet alleen om de nierfunctie zo veel mogelijk te behouden, maar ook om hart- en vaatziekten te voorkomen.

Oedemen

Water- en zoutretentie leidt niet alleen tot hoge bloeddruk, maar kan ook oedemen veroorzaken aan de onderste ledematen of ergere symptomen zoals longoedeem (water in de longen). Bij nierinsufficiëntie is het bijzonder belangrijk om het zoutgebruik te beperken.

Bloedarmoede

Het beschadigde nierweefsel kan niet langer erytropoëtine aanmaken, het hormoon dat de productie van rode bloedcellen door het beenmerg stimuleert. Dat leidt tot bloedarmoede, die onder meer zware vermoeidheid kan veroorzaken. Gelukkig kan anemie bij de meeste patiënten gecorrigeerd worden met synthetische erytropoëtine (toegediend via een onderhuidse injectie).

Botbroosheid

Mensen met nierinsufficiëntie hebben steeds een verstoorde botstofwisseling. Door het tekort aan actieve vitamine D wordt er te weinig calcium opgenomen. De onvoldoende eliminatie van fosfor uit de voeding (melkproducten, frisdrank, eiwitten…) leidt tot hyperfosforemie. Om calciumtekort en fosforretentie te bestrijden, worden de bijschildklieren hyperactief. Dat helpt om de calcium-fosfaatbalans in stand te houden, maar met een verhoogde botbroosheid tot gevolg.