Parkinson

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 14/11/2017 à 10:29

Parkinson en dans: de perfecte match

Dansen wordt op Europees vlak officieel aanbevolen voor patiënten met de ziekte van Parkinson. Een gesprek over deze artistieke bezigheid met dokter Olivier Bouquiaux, neuroloog en oprichter van het project Kinesiphilia.

Waarom kan dansen nuttig zijn voor parkinsonpatiënten?

Dansen heeft een zeer gunstig effect omwille van meerdere redenen:

• Dans bevat veel 'cueing', d.w.z. een groot aantal externe stimuli die bij de parkinsonpatiënt een beweging kunnen voortbrengen of die zijn bewegingen vloeiender kunnen maken. "Dansen combineert verschillende stimuli: auditieve stimuli (door de melodie zit er ritme in de muziek), visuele stimuli (de patiënt oefent met een danspartner of alleen voor de spiegel) en cognitieve stimuli (om de pasjes te leren moet je tellen)", legt dokter Olivier Bouquiaux uit.
• Door te dansen, ervaren patiënten een toestand van welzijn en krijgen ze het gevoel iets te bereiken.
• De meeste patiënten kunnen dansen, want de bewegingen kunnen aan ieders mogelijkheden worden aangepast (zittend op een stoel, rechtopstaand...).
• Tijdens het dansen worden er andere ‘banen’ van de hersenschors gebruikt dan degenen die getroffen zijn door de ziekte.

Welke verbeteringen zijn er te merken bij de patiënt?

Uiteraard zijn er verbeteringen op motorisch vlak, en dit al tijdens de danslessen, maar zeker ook op lange termijn. Bij patiënten die gedurende zes maanden regelmatig danslessen gevolgd hebben, is er een grote motorische vooruitgang merkbaar. Ook de cognitieve capaciteiten (op het vlak van aandacht, concentratie en geheugen) en het humeur verbeteren (minder neerslachtigheid en angst...). Men mag trouwens ook niet vergeten dat een patiënt die een danscursus wil volgen een grote stap voorwaarts zet in het aanvaarden van zijn ziekte: hij komt eens buiten, hij heeft een partner die hem vergezelt en hij zet de stap om ook andere patiënten te leren kennen... Dit alles speelt ook een grote rol op moreel vlak! Dokter Bouquiaux vervolgt: "De groepslessen creëren een band tussen de deelnemers: we merken een teamspirit en er ontstaan vriendschappen... Bovendien zorgt het dansen ervoor dat de patiënt een ander beeld krijgt van zichzelf en van zijn ziekte."

Hoe moet men precies dansen om een gunstig effect te kunnen verkrijgen?

Wat betreft de dansstijl, focussen de wetenschappelijke studies voornamelijk op de gunstige effecten van tango en volksdansen. Maar er zijn bekende dansscholen die zich op klassieke dans richten. "Bij ons project Kinesiphilia worden er verschillende soorten dansen aangeleerd, bijvoorbeeld Afrikaanse dans. Wat betreft de frequentie, is één dansles per week al doeltreffend."

Kunnen ook andere sporten positieve effecten hebben op de ziekte van Parkinson?

Ja, ook andere sporten kunnen zorgen voor een verbetering, bijvoorbeeld nordic walking, uithoudingstrainingen en sporten waarbij het evenwicht wordt bevorderd, zoals tai chi. Het is best om gemiddeld 30 minuten fysieke activiteit per dag te hebben door middel van drie sessies van één uur per week. Maar in het algemeen zorgt ook een kleine hoeveelheid fysieke activiteit al voor een zeer positief effect. "“Weinig is al veel” en “Het is nooit te laat, maar altijd tijd”, dat zijn twee zinnen die ik vaak zeg tegen mijn patiënten. Het doel is vooral om nooit te lang te stoppen met de fysieke activiteit. Bij patiënten die nog maar zes maanden gestopt zijn, is er al een verslechtering van de fysieke capaciteiten te merken", legt Olivier Bouquiaux uit. Om dat te vermijden, is het belangrijk dat de patiënt plezier beleeft aan de fysieke activiteit. Als hij het als een verplichting ziet, dan zal dat een negatief effect hebben op hem. Als hij daarentegen met plezier beweegt, dan zal hij er veel meer baat bij hebben!