Jan, 76 jaar
Veel mannen willen meteen een behandeling als ze horen dat ze kanker hebben. Maar bij een traag evoluerende prostaatkanker is paniek uit den boze. Dat vertelt Jan, die koos voor "actieve opvolging".
Dat was op mijn 70ste, ondertussen zes jaar geleden. Al enkele jaren liet ik me regelmatig onderzoeken bij de uroloog. Enkele mannen uit mijn familie zijn immers vroeg overleden aan prostaatkanker. Die keer stond mijn PSA redelijk hoog, tussen de 7 en de 8 ng/ml. Dat is toch enigszins alarmerend en dus voldoende om een biopsie te laten nemen. Daaruit bleek dat ik prostaatkanker had.
Een operatie, brachytherapie (inwendige bestraling), externe radiotherapie of HIFU (High-Intensity Focused Ultrasound). Maar toen ben ik me in de materie gaan verdiepen. Ik wilde weten wat de consequenties waren van die behandelingen. Alle vier bleken ze risico’s in te houden voor tijdelijke incontinentie en tijdelijke of blijvende impotentie. Dat zag ik niet zo goed zitten.
Ik had al eens over "active surveillance" gelezen, maar professor Louis Denis, toen voorzitter van Wij Ook, vatte het nog eens goed samen. Aangezien het bij mij maar om een microscopisch kleine kanker ging, met een stabiele PSA-waarde, was een ingrijpende behandeling niet noodzakelijk. Veel mannen denken dat ze meteen iets moeten ondernemen als ze horen dat ze kanker hebben. Maar bij prostaatkanker is dat vaak niet nodig.
Drie of vier keer per jaar laat ik mijn PSA meten, om er zeker van te zijn dat die kanker zich niet plots en snel begint te ontwikkelen. Daar komt een echografie en een rectaal toucher bij. Maar op zes jaar tijd is mijn PSA nauwelijks gestegen. Ik heb dus geen behandelingen ondergaan en mijn levenskwaliteit is intact gebleven.
Mijn vrouw en mijn drie kinderen weten dat ik niet met mijn leven speel. Ze zijn net als ik goed geïnformeerd. Het is zeker geen eenvoudige beslissing om in samenspraak met de uroloog – daar leg ik toch wel de nadruk op – te kiezen om je niet te laten behandelen. Maar beslissen om wel een operatie of bestraling te ondergaan, en te leven met de neveneffecten, is dat evenmin.
Deel en print dit artikel
Stemmingsstoornissen, vermoeidheid, erectiestoornissen, gewichtstoename, spiermassaverlies, opvliegers, stijgende cholesterol- en bloedsuikerwaarden en osteoporose … behoren tot de...
Lees verderDe chirurgische verwijdering van de prostaat (totale prostatectomie) is de standaardbehandeling voor niet-uitgezaaide pro...
Lees verderIn de eerste plaats naar de lymfeklieren in het kleine bekken en naar de botten, vooral in de wervelkolom en het kle...
Lees verderEen Italiaans onderzoeksteam bestudeerde het potentieel van de legendarische reukzin van honden (1). Hun hypothese: dankzij een specifieke training zouden onze viervoeters in staat...
Lees verderChemotherapie is het geheel van geneesmiddelen die door hun manier van werken de reproductie van snel delende cellen in het lichaam afremmen. Het doel is du...
Lees verderDe precieze oorzaken van prostaatkanker zijn niet bekend. Toch heeft onderzoek op een aantal risicofactoren gewezen.
Tussen de eerste tekenen van prostaatkanker (voorlopercellen) en eventuele botmetastasen kan een periode van twintig tot dertig jaar liggen. Hoe snel de stadia elkaar opvolgen, han...
Lees verderNet zoals andere kankers kan prostaatkanker soms een zeer agressief verloop kennen. Maar in de meeste gevallen evolueert prostaatkanker traag. Tussen een eerste indicatie op...
Lees verderHormoontherapie met LHRH-agonisten en –antagonisten veroorzaakt een aantal bijwerkingen.
De mannelijke hormonen zoals testosteron regelen het natuurlijke fenomeen van groei en afbraak van de prostaatcellen. Als dat normale proces verstoor...
Lees verderAngst voor het vaccin
Artrose
Buikgriep
Chronische bronchitis
Covid-19
Covid-19 en fake news
Diabetes
Hemofilie
Hoge bloeddruk
Lactose-intolerantie
Longkanker
Lysosomaal zure lipase deficiëntie
Melanoom
Multipel myeloom
Prostaatkanker
Transplantatie van organen