Definitie

Ontstekingsziekten

Een ontsteking is een reactie van het immuunsysteem op een externe of interne aanval op het organisme. Ontstekingsziekten zijn immuundysfuncties. Dit wil zeggen dat ze verband houden met een abnormale of afwijkende reactie van het immuunsysteem.  Ze kunnen de meeste organen en weefsels van het menselijk lichaam aantasten: spijsverteringsstelsel, zenuwstelsel, gewrichten ...

Ze worden onderverdeeld in 3 categorieën:

• Auto-inflammatoire ziekten: worden veroorzaakt door een verstoring van het aangeboren immuunsysteem, dus de eerste verdedigingslinie van het organisme om het binnendringen en/of de verspreiding van ziekteverwekkers tegen te gaan. Aangeboren immuniteit veroorzaakt een onmiddellijke ontstekingsreactie, zonder specifiek rekening te houden met de ziekte die ze bestrijdt.  Ze maakt gebruik van 3 types cellen: fagocytaire, granulocytaire en NK-cellen.
• Auto-immuunziekten houden verband met een functiestoornis van de verworven immuniteit. Deze laatste zet gespecialiseerde cellen in naargelang de ziekteverwekker: de B-lymfocyten (verantwoordelijk voor de productie van specifieke antilichamen) en de T-cellen (de celpopulaties die de verworven immuniteit coördineren).
• Ontstekingsziekten van onbepaalde oorsprong

Definitie van psoriatische artritis

Psoriatische artritis – of psoriatische reuma – is een chronische ontstekingsziekte van de gewrichten, die verloopt in de vorm van aanvallen.

Het gaat om een auto-immuunziekte: het immuunsysteem van de patiënt valt per ongeluk de eigen gewrichten aan, wat een ontsteking en, als de ziekte niet vroegtijdig behandeld wordt, gewrichtsletsels veroorzaakt. Gevolg: pijnlijke gewrichten en soms is het erg moeilijk om bepaalde bewegingen uit te voeren.

Dit type artritis heeft de bijzonderheid dat ze meestal gepaard gaat met psoriasis. Naar schatting ontwikkelen 20 tot 30%⁽¹⁾ van de psoriasispatiënten psoriatische artritis.

• In ongeveer 80% van de gevallen gaat psoriasis vooraf aan het ontstaan van psoriatische artritis.
• In 15% van de gevallen gaat de psoriatische artritis vooraf aan de dermatologische aandoening
• In 5% van de gevallen doen beide aandoeningen zich tegelijk voor.⁽²⁾

Tussen 0,5 en 1% van de bevolking lijdt aan psoriatische artritis. De ziekte treft mannen en vrouwen in gelijke mate. Het toppunt van de klinische verschijnselen ligt meestal tussen de 30 en de 50 jaar, hoewel de ziekte op elke leeftijd kan ontstaan.  Er bestaat ook een infantiele vorm van de ziekte: juveniele psoriatische artritis.

Evolutie in de vorm van aanvallen

Psoriatische artritis heeft over het algemeen een langzame en variabele evolutie doorheen de tijd. Psoriatische artritis evolueert meestal in de vorm van aanvallen, onderbroken door kortere of langere periodes van herstel, waarin de symptomen minder uitgesproken zijn.
Als de zieke niet behandeld wordt, kunnen de gewrichtsaandoeningen zich uitbreiden en verstijving en misvormingen veroorzaken.  Daarom is een vroegtijdige behandeling belangrijk.