Diagnose van psoriatische artritis

Zonder aangepaste verzorging kan psoriatische artritis evolueren en een verergering veroorzaken van de articulaire en peri-articulaire letsels en deze zelfs onomkeerbaar maken. Daarom is een vroegtijdige diagnose noodzakelijk, omdat die ervoor kan zorgen dat de patiënt herstelt of dat de activiteit van de ziekte wordt afgezwakt.  

Om een diagnose te stellen baseert de arts zich vooral op het verhaal en het klinisch onderzoek van de patiënt, en dus op de symptomen:

• Gewrichtspijnen (plaats, inflammatoir karakter, asymmetrie van de aandoeningen, uitzicht van de letsels ...)
• Aanwezigheid van extra-articulaire letsels (uveïtis, diabetes ...)
• De patiënt of iemand in de familie lijdt aan psoriasis of heeft eraan geleden

Aanvullende onderzoeken kunnen uitgevoerd worden om de diagnose te bevestigen:

• Een bloedanalyse kan tekenen van gewrichtsontsteking aan het licht brengen met behulp van bepaalde identificatoren, zoals het CRP-gehalte (C-reactief proteïne).  Daarnaast kan het bloedonderzoek de aanwezigheid aangeven van het antigeen HLA B 27, een eiwit dat normaal te vinden is aan de oppervlakte van witte bloedcellen en in 50% van de axiale vormen van psoriatische artritis in grotere hoeveelheden aanwezig is.  Let wel, 7% van de Belgische bevolking is HLAB27 positief, maar slechts een fractie heeft een ziekte die hiermee geassocieerd is.
• Onderzoeken met medische beeldvorming: er kan een radiografie uitgevoerd worden om de aangetaste gewrichten of de wervelkolom te onderzoeken. Toch is op radiografieën bij het begin van de ziekte meestal niets bijzonders te zien. Om in een vroeg stadium van de ziekte een diagnose te stellen kan een MRI-scan van de gewrichten, de wervelkolom en de acro-iliacale gewrichten zeer nuttig zijn, evenals een specifieke reumatologische echografie.