Veneuze trombose

GETUIGENISSEN

Tanja is 29 jaar en werkt op de dienst human resources. Niemand in haar familie noch zijzelf heeft ooit een diepe veneuze trombose gehad. Ze had nooit gedacht dat het haar op haar leeftijd kon overkomen. En toch.

In januari 2011 had ik een skiongeluk waarbij ik mijn kruisbanden scheurde. Ik zat dus een poos op non-actief, letterlijk. De eerste drie weken moest ik preventief een antistollingsmiddel nemen. Maar de vierde week vond mijn toenmalige arts dat het niet meer nodig was. Drie dagen nadat ik met de antistollingsmiddelen gestopt was, voelde ik een felle pijn in een van mijn kuiten. Het was net of iemand hard kneep in mijn spier. Ik had een diepe veneuze trombose.

Risico op longembolie

Ik had maar liefst drie klonters in mijn been, een ervan zat boven mijn knie. Ik liep dus groot gevaar op een longembolie. De laatste klonter is pas midden juli verdwenen. Ik heb zes maanden antistollingsmiddelen genomen, kine gevolgd en verschillende keren per week bloed laten afnemen.

Ziekte is veel te weinig gekend

Die tegenslag heeft een hoge tol geëist, op verschillende domeinen. Ik was nog maar net aangenomen, of ik moest mijn werk stopzetten. Mijn sociale leven, de avondjes uit, mijn vakantieplannen enz. moest ik laten varen. Ook mijn relatie heeft eronder geleden. Door het risico op embolie brak angstzweet bij me uit. Kortom, aan die zes maanden heb ik heus geen plezier beleefd. Nu gaat alles weer goed, maar ik vind het jammer dat ik toen niet meer wist over diepe veneuze trombose. Dan had ik het misschien kunnen voorkomen.

Voortaan neem ik bij elke risicosituatie een preventieve dosis antistollingsmiddelen en hou ik elk teken van veneuze trombose in de gaten. Bovendien heb ik ook mijn anticonceptiemiddel veranderd: ik heb nu een spiraaltje laten inbrengen.

Deel en print dit artikel

OPINIEPEILING