“Na mijn hartinfarct werd ik een loopfanaat”

Alle thema's

Alle Nieuws

Alle getuigenissen

Alle tests

Alle video's

Preventie, Welzijn & Gezondheid

Home Acuut myocardinfarct Getuigenissen “na mijn hartinfarct werd ik een loopfanaat”

Acuut myocardinfarct

GETUIGENISSEN

“Na mijn hartinfarct werd ik een loopfanaat”

Danny Clincke

Vandaag is Danny Clincke een fervent loper. Negen jaar geleden genoot hij volop van het leven zonder zich om zijn gezondheid te bekommeren. Sporten stond niet in zijn woordenboek. Tot hij een zwaar hartinfarct kreeg…

In 2005 kreeg je een hartinfarct. Welke symptomen had je?

Ik voelde me plots onwel. De huisarts kwam langs, het was hoogstwaarschijnlijk mijn maag. Maar wat later had ik ook moeite om te ademen, en kreeg ik pijn op de borst, en heb ik een ambulance gebeld. Ik kreeg een sublinguaal nitraat, om de bloedvaten te verwijden zodat meer bloed werd doorgelaten. Eenmaal in het ziekenhuis bleek dat ik een zwaar hartinfarct had. Ik moest onmiddellijk een dotterbehandeling ondergaan en er werd een stent geplaatst in de vernauwde kransslagader.

Kan je je levensstijl beschrijven op het ogenblik van je hartinfarct?

Ik dacht dat ik vrij gezond leefde. Oké, ik wist dat ik een hoge cholesterol had, maar ik trok me daar niets van aan omdat ik er geen last van had. Nu ik terugkijk op die periode … Ik at vaak frietjes, dronk dagelijks liters cola, rookte, dronk regelmatig een pintje … Ik ging vaak naar het voetbal kijken, maar zelf actief aan sport doen, daar paste ik liever voor.

Wanneer en hoe is de ommekeer er gekomen?

Na mijn hartinfarct moest ik driemaal per week gedurende 6 maanden revalidatietherapie volgen in een gespecialiseerd hartcentrum. Dat houdt in: begeleiding bij het verbeteren van de fysieke conditie, bij het stoppen met roken, bij gezonder leren eten, voorbereiding op werkhervatting … Eens die revalidatieperiode voorbij had ik moeite om mijn nieuwe, gezonde levensstijl te behouden. Ik paste bijvoorbeeld mijn dieet was losser toe. Mijn cardioloog drukte me op het hart dat ik niet in mijn oude gewoontes mocht vervallen. Zijn vermaning hielp, en ik nam me voor om écht gezond te gaan leven. Te beginnen met lopen. Ik begon met Start-to-run, en nu loop ik (halve) marathons.

Dat is een grote evolutie. Hoe is die verlopen?

Start-to-run beviel me, en ik ben blijven lopen. Zo deed ik mee aan joggings. Dat verliep in het begin niet van een leien dakje. Om ervoor te zorgen dat mijn hartslag niet te veel de hoogte inging, mocht ik niet snel lopen. Vaak waren de andere lopers bij wijze van spreken al naar huis toen ik pas aankwam … Maar ik gaf niet op en zette door. Ik begon te trainen voor de 20 km van Brussel, en al snelden volgden halve marathons. Ondertussen heb ik zelfs al 15 volledige marathons gelopen! Weliswaar op míjn tempo. Je hoeft immers geen 20 km/u te lopen om aan een marathon deel te nemen!

Je begeleidt ook beginnende sporters …

Dat klopt. Het verhaal van mijn hartinfarct en revalidatie kreeg weerklank in de buurt (Laarne), en verschillende mensen stapten op me af voor loopadvies. Ik organiseerde verschillende Start-to-run’s, maar vreesde dat velen hierna hun loopavontuur voor bekeken zouden houden. Daarom besloot ik een loopgroep op te richten, de Veldmeersrunners, zodat iedereen ‘verplicht’ was om wekelijks te blijven lopen. Ondertussen zijn we met 137 leden en dat aantal blijft maar stijgen. Vanwege het succes heb ik zelfs een tweede loopgroep opgericht in Berlare! (denkt even na) Ik denk dat mensen mij als een soort van voorbeeld zien. Ze denken: “Als die het kan, met nog maar 30% hartcapaciteit, dan kan ik het zeker” (lacht).

In 2013 wonnen Danny en zijn Veldmeersrunners de Goed gezien!-award van de Koning Boudewijnstichting, een prijs voor ‘het leukste buurtproject waarvan alle bewoners beter worden.’ Blijf op de hoogte van Danny’s loopavonturen op bloggen.be/runningdanny.

Deel en print dit artikel