Dotter- en stentbehandeling

Dotterbehandeling

Op dezelfde manier als bij een coronarografie wordt tijdens een dotterbehandeling een katheter ingebracht tot aan het begin van de kransslagader. Op het einde van de katheter bevindt zich een ballonnetje dat wordt opgeblazen ter hoogte van de vernauwing in de kransslagader. Hierna worden de katheter en het ballonnetje verwijderd. Hierdoor wordt de vernauwing weggedrukt en kan er opnieuw voldoende bloed door de kransslagader stromen. Andere namen voor de dotterbehandeling zijn ballondilatatie en Percutane Coronaire Interventie (PCI).

Stentbehandeling ( of endoprothese)

In de meeste gevallen wordt er ook een stent geplaatst. Een stent voorkomt dat het bloedvat na het dotteren opnieuw vernauwt. De implantatie van de stent is identiek aan een ballondilatatie, alleen is er op het ballonnetje een metalen structuur (stent of veertje genoemd) aangebracht. Wanneer het ballonnetje wordt opgeblazen om de vernauwing weg te drukken, zet de stent mee uit. Na het verwijderen van het ballonnetje blijft de stent achter tegen de wand van de kransslagader. Dit zorgt ervoor dat het bloedvat beter openblijft. Sommige stents resorberen compleet na een tweetal jaar.

Op langere termijn is de kans op een nieuwe vernauwing kleiner na het plaatsen van een stent dan na een ballondilatatie (tussen de 20 en 30%). Het risico is echter niet onbestaande (kleiner dan 15%). Bij patiënten met suikerziekte is het risico op hervernauwing trouwens iets groter.

Na Percutane Coronaire Interventie moet de patiënt levenslang een gedoseerd aspirinepreparaat (met acetylsalicylzuur, 75-100 mg/dag) innemen. Daarnaast wordt na een stentplaatsing een bijkomend antiplaatjesmiddel aangeraden gedurende 12 maanden (behalve bij contra-indicaties), om zo de werking van de aspirine te versterken.

De trombolyse

Indien een PCI  niet mogelijk is binnen 120 minuten na het eerste medisch contact, kan trombolyse aangewezen zijn, bijvoorbeeld al in de ambulance. Bij trombolyse krijgt de patiënt een trombolyticum (stolseloplosser) toegediend, dat de bloedklonter of thrombus meestal oplost. Ernstige bijwerkingen echter zijn o.a. inwendige bloedingen.