Geen enkel bloedonderzoek (biologische marker) of radiologisch hersenonderzoek kan absolute zekerheid bieden over de diagnose, al lijken recente studies aan te tonen dat onderzoek van de cerebrospinale vloeistof (via een lumbale punctie) of van het bloed in de nabije toekomst wel zullen kunnen bijdragen aan een diagnose.
Het is dus in de eerste plaats het verhaal van de patiënt - verteld door hemzelf, maar vooral door zijn omgeving - dat de arts verderhelpt bij de diagnose. Alle patiënten vertonen namelijk hetzelfde symptoom: een geleidelijke verslechtering van de intellectuele functies. De arts zal ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren en zo nodig een neuro-psychologisch onderzoek aanvragen (onderzoek van de intellectuele functies door een gespecialiseerde psycholoog).
Bijkomende onderzoeken zoals een bloedafname of een hersenscan dienen in de eerste plaats om een andere mogelijke ziekte uit te sluiten: hypothyreoïdie, hersentrombose (cerebrovasculair accident), tumor...
Het isolement doorbreken
Eén van de belangrijkste aspecten bij de ondersteuning van Alzheimerpatiënten is een goede communicatie tussen alle betrokkenen. Eén van de lasti...
Een recente studie heeft aangetoond dat een relatie met een dementerende persoon zelf een risicofactor vormt voor dementie. De onderzoekers volgden gedurende meer dan...
De ziekte van Alzheimer leidt onherroepelijk tot de dood. Het overlijden van de patiënt is het eindpunt van een vaak langzame evolutie. In die lange periode moet de naa...
De test kan een verdere doorbraak betekenen in het vroeger opsporen van alzheimer, de meest voorkomende vorm van dementie. Onlangs werd al een geneesmiddel gevonden dat d...
Lees verderPierre Missotten, onderzoeker ouderdomspsychologie aan de ULg
François Van de Weyer, voorzitter familiegroep Vlaamse Alzheimer Liga, regio Deinze
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen