"Baluchon Alzheimer": alzheimer van binnenuit

Wanneer iemand uit onze naaste omgeving alzheimer heeft, is het niet altijd makkelijk om ons huis open te stellen voor een hulpverlener, hoe professioneel die ook is. Toch is het zeker geen teken van zwakheid om even de fakkel door te geven aan een buitenstaander, integendeel: het is veeleer een moedige beslissing... die ons ook veel kan bijbrengen.

We hebben het op deze site al verschillende keren gehad over "Baluchon Alzheimer", een origineel initiatief waarbij een mantelzorger - meestal de partner van de patiënt - gedurende één week of meer vervangen wordt. Een opgeleide en ervaren "baluchonneuse" (thuiszorgster) neemt dan zijn of haar taken over. Daardoor wordt de sowieso al gedesoriënteerde patiënt niet nog meer "ontworteld", zoals vaak het geval is bij een tijdelijke plaatsing in een instelling. Ondertussen kan de mantelzorger, die soms lichamelijk en geestelijk uitgeput is, even op adem komen, iets waar hij of zij echt nood aan heeft. Naar aanleiding van haar bezoek aan België ontmoetten we de stichtster van deze vereniging, Marie Gendron uit Quebec. Ze vertelt ons waarom ze dit thuiszorgsysteem heeft opgericht, dat vandaag ook een Belgische vestiging heeft, iets waarvoor we ons gelukkig mogen prijzen.

Een broodnodige adempauze

"Wanneer de mantelzorger thuisblijft en de patiënt tijdelijk opgenomen wordt in een instelling, profiteert die eerste daar vaak van om grote schoonmaak te houden, waardoor hij of zij dus niet echt aan rusten toekomt. Dankzij de thuishulpformule is de mantelzorger echter verplicht om uit te blazen. De 'baluchonneuses' worden nog al te vaak pas in allerlaatste instantie opgeroepen, omdat de mantelzorger zo uitgeput is dat hij of zij dringend moet worden opgenomen… nog vóór de patiënt."

De patiënt evalueren in zijn omgeving

"Wanneer je een alzheimerpatiënt evalueert buiten zijn eigen leefomgeving, doe je hem geen recht. Zo kun je in de behandelkamer van een arts moeilijk nagaan of de patiënt zijn tanden kan poetsen. Thuis daarentegen kun je veel beter zijn capaciteiten inschatten. Op die manier kun je mantelzorgers ook aangepaste strategieën aanreiken om de problemen aan te pakken. Een voorbeeld: als een patiënt elke dag kwaad wordt als hij in bad moet, proberen we uit te zoeken waarom en stellen we een oplossing op maat voor. Een goede 'baluchonneuse' observeert alles grondig en is een rasechte luitenant Columbo. Precies op die manier kunnen we nuttige adviezen geven."

Zich eindelijk begrepen voelen

"Personen die dag in dag uit samenleven met een alzheimerpatiënt, voelen zich vaak onbegrepen en hebben het gevoel dat niemand kan beseffen wat ze doormaken en voelen, nu hun leven totaal overhoop is gegooid. Maar als een thuiszorgster minstens één keer hun plaats heeft ingenomen, weten ze dat er altijd iemand zal zijn tegen wie ze kunnen zeggen: 'U weet tenminste wat ik doormaak, u begrijpt me'. Dat is ongetwijfeld één van de basisprincipes van thuiszorg voor alzheimerpatiënten: wie zijn deur openzet voor externe hulp, voelt zich minder eenzaam, gewoon omdat iemand anders eens heeft kunnen ondervinden wat alzheimer echt is… van binnenuit."

Voor meer info: http://www.baluchon-alzheimer.be

Julie Luong

Deel en print dit artikel