Alzheimer

NIEUWS

Gepubliceerd op 23/02/2011 à 23:08

De ziekte van Alzheimer bestaat 100 jaar...

Dit jaar is het precies honderd jaar geleden dat de ziekte van Alzheimer ontdekt werd. In 1906 beschreef Aloïs Alzheimer immers voor het eerst de symptomen van deze vorm van dementie. Alexis Sonet, wetenschappelijk medewerker van het Museum voor Geneeskunde, vertelt ons meer over het leven en de ontdekking van deze Duitse neuropsychiater.

Een briljant medisch parkoers

Aloïs Alzheimer wordt op 14 juni 1864 geboren in een dorpje in Beieren (Zuid-Duitsland). "Hij werkt een briljant studieparkoers geneeskunde af in Berlijn, Würzburg en Tübingen", zo vertelt Alexis Sonet. In 1888 start hij zijn artsenloopbaan in het psychiatrisch ziekenhuis van Frankfurt. Hij verricht daarbij vooral onderzoek naar dementie, psychosen en epilepsie.

Het geval Auguste D.

"In deze instelling wordt op 25 november 1901 een 51-jarige vrouw opgenomen, Auguste D.", vervolgt Alexis Sonet. Haar gedrag trekt in het bijzonder de aandacht van Aloïs Alzheimer. Hij stelt diverse symptomen vast die op een geleidelijke cognitieve achteruitgang wijzen: geheugen- en begripsstoornissen, onsamenhangend en onvoorspelbaar gedrag, hallucinaties, mentale verwardheid en psychosociale onaangepastheid. In 1903 verlaat Alzheimer Frankfurt en gaat hij aan de slag in de koninklijke psychiatrische kliniek van München.

Een naam voor de ziekte

Twee jaar later sterft Auguste D. Alzheimer vraagt om hem het medisch dossier en de hersenen van zijn ex-patiënte op te sturen, zodat hij er een autopsie op kan verrichten. Daarbij brengt hij de twee typische hersenafwijkingen aan het licht bij alzheimer: fibrillaire degeneratie en seniele plaques. Alexis Sonet legt uit: "In 1906 beschrijft Aloïs Alzheimer dus voor het eerst de symptomen van dementie, op het 37ste Congres van Duitse psychiaters. Nadien stelt professor Emil Kraepelin voor om dit soort dementie te noemen naar zijn collega."

Onze kennis evolueert…

In 1912 wordt Aloïs Alzheimer benoemd tot directeur van de psychiatrische kliniek van de Friedrich Wilhelm Universiteit in Breslau (het huidige Wroclaw in Polen). Hij staat op dat ogenblik op het toppunt van zijn carrière. Kort nadien krijgt hij echter nierinsufficiëntie. Hij sterft in 1915. "Het is belangrijk om te weten dat de term 'Alzheimer' in die tijd alleen gebruikt werd voor degeneratieve ziekten bij mensen onder de 65. Begin 20ste eeuw dachten artsen nog dat seniele dementie (boven de 65) vooral veroorzaakt werd door vaataandoeningen", benadrukt Alexis Sonet. Pas later, rond 1970, wordt de ziekte van Alzheimer uitgebreid tot bejaarden.

Vandaag telt ons land ongeveer 85.000 alzheimerpatiënten. Gezien de vergrijzing van de bevolking neemt dat aantal nog voortdurend toe. Alexis Sonnet besluit: "Vandaar dat tal van medische teams hun onderzoek intensief voortzetten, in de hoop zo snel mogelijk therapeutische vooruitgang te boeken."

Karell Robert

Gezondheidsjournaliste