Emetofobiepatiënt: ?Het is niet zo raar wat ik heb?

Alle ziekten

Alle Nieuws

Alle getuigenissen

Alle tests

Alle video's

Preventie, Welzijn & Gezondheid

Home Angststoornissen Getuigenissen Emetofobiepatiënt: ?het is niet zo raar wat ik heb?

Angststoornissen

GETUIGENISSEN

Emetofobiepatiënt: ?Het is niet zo raar wat ik heb?

Ingeborg Prins, voorzitster van de Nederlandse Stichting Emetofobie

Ingeborg Prins heeft al jaren angst voor overgeven. Contact met andere patiënten zorgde ervoor dat ze zich niet meer zo alleen voelde met haar ziekte.

Hoe lang bent u al bang voor braken?

'Voor zover ik weet, ben ik altijd al bang geweest voor overgeven. Ik vermeed overgeven en deed er alles aan om niet te moeten overgeven. Als ik wel moest overgeven, was de paniek enorm. Ik was ook bang als anderen moesten overgeven, dat ik het ook kon krijgen, dat ik zelf ziek zou worden.'

Wat waren de gevolgen?

'Ik kon niet meer functioneren. Ik heb in mijn ergste periode, in 2003, twee weken achtereen bijna niets gegeten. Hele dagen zat ik binnen uit angst voor besmetting. Ik was niet in staat om te werken. Mijn collega's heb ik nooit verteld wat de werkelijke aanleiding was.'

U volgde jaren intensieve therapie?

'Na die ergste twee weken heb ik een psychotherapeut gezocht. Cognitieve gedragstherapie samen met EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) heeft me geholpen mijn fobie te erkennen en te aanvaarden. Nu gaat het beter met mij. Ik kan normaal functioneren, ik kan zeggen dat ik geen fobie meer heb. Wel heb ik nog een zekere angst, die vermoedelijk mijn hele leven zal blijven. In totaal heb ik een jaar of drie therapie gevolgd, verdeeld over een aantal periodes. Op momenten dat de fobie opsteekt, volg ik een periode therapie, tot het weer beter gaat.'

Wat heeft lotgenotencontact voor u kunnen doen?

'De Stichting Emetofobie heeft er voor gezorgd dat ik me niet meer zo alleen voelde, dat ik me niet meer zo raar voelde. Ik was niet de enige met zijn rare angst! Ik heb heel veel mensen ontmoet die ook deze fobie hebben. Lotgenotencontact heeft me meerdere hechte vriendschappen opgeleverd.'

U staat nu sterker in uw schoenen.

'Contact met andere patiënten heeft er inderdaad voor gezorgd dat ik tegen mensen die het raar vonden, kon zeggen: 'Zie je wel, het is niet zo raar wat ik heb, er zijn veel meer mensen die dit hebben!'. Ik vind het daarom heel belangrijk wat onze stichting doet en kan doen voor mensen met deze rotfobie! De Stichting Emetofobie is actief in Nederland en in België. We proberen in maart of april 2011 een bijeenkomst in België te organiseren. Waarschijnlijk wordt dit Antwerpen.'

http://emetophobie.forumpro.fr/

Deel en print dit artikel