Jeugdjaren op het ritme van fracturen

Anne, moeder van Bram, 9 jaar

Op zijn eerste verjaardag kon Bram amper zijn hoofdje rechthouden. Nu vindt hij het vooral jammer dat hij door zijn ziekte met die moeilijke naam, hypofosfatasie, niet mee mag voetballen.

Diagnose van bij de geboorte

De diagnose van hypofosfatasie werd kort na zijn geboorte gesteld. De artsen hadden reeds een vermoeden bij het zien van de echo’s tijdens de zwangerschap. De kinderarts had ons gewaarschuwd dat Bram wellicht nooit zou kunnen stappen en opgroeien zoals de andere kinderen. Ze zeiden ook dat er geen behandeling was en dat hij hoogstwaarschijnlijk voor de leeftijd van drie jaar zou sterven. Maar Bram is nu 9 en gaat dolgraag naar school …

In een rolstoel

Hij is intussen al vaak in het ziekenhuis beland met gebroken botten, iets waarvoor de artsen ons niet hadden gewaarschuwd, maar wat ik via internet heb ontdekt. Als hij zich dan voor een tijdje in een rolstoel moet verplaatsen, vindt hij dat nog steeds superleuk. Vanaf zijn drie jaar gaan we vier keer per week met hem naar het zwembad. Mijn zus die kinesitherapeute is, leert hem zijn spieren te oefenen zodat ze sterker worden in de hoop dat zijn botten hierdoor minder gemakkelijk zullen breken. Intussen voelt hij zich als een vis in het water want daar kan hij ‘ravotten’ zonder de kans te lopen om botten te breken.

Deel en print dit artikel