Les traitements médicamenteux

De voorgestelde behandeling is cortisone, een algemene ontstekingsremmer. Wegens de bijwerkingen is deze medicatie echter minder geschikt voor langetermijnbehandeling.
In deze fase kunnen ook antibiotica de symptomen van de patiënt verlichten, met name in geval van een abces of een fistel.

Indien nodig schrijft de arts immunosuppressiva voor, die de reacties van het immuunsysteem beperken en zodoende de ontsteking verminderen.

Salicylaten zijn zeer doeltreffende eerstelijnsgeneesmiddelen. Ze werken door contact met het slijmvlies van de patiënt en kunnen worden toegediend in de vorm van tabletten, granulen, lavement of zetpil.

Als de patiënt niet op deze eerste behandeling reageert, stelt de arts cortisone voor, met ongewenste bijwerkingen indien het te vaak wordt gebruikt. De cortisone kan geïnjecteerd of oraal worden ingenomen, of kan lokaal worden toegediend in de vorm van een lavement.

In ernstige gevallen hebben ciclosporine, azathioprine en methotrexaat (immunosuppressiva) positieve effecten.

Eind jaren 1990 werd een medicamenteuze behandeling ontwikkeld voor IBD: biologische geneesmiddelen of biotherapie. Het gaat hierbij om antilichamen die de actie tegenwerken van eiwitten die de ontsteking van het darmslijmvlies van IBD-patiënten bevorderen. Dankzij biotherapie kunnen patiënten hun immuniteit regelen en de ontsteking op lange termijn verminderen. De meest gebruikte geneesmiddelen zijn TNF-alfaremmers (infliximab, adalimumab of golimumab), vedolizumab en ustekinumab.

Voor colitis ulcerosa is sinds kort tofacitinib (niet-biologische behandeling) beschikbaar.