Multiple sclerose

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 13/11/2014 à 16:16

MS: overmatig zoutverbruik zou de ziekte activeren

Kan ons zoutverbruik het risico op MS beïnvloeden? Een onderzoekteam boog zich onlangs over die vraag. We lichten hun resultaten even toe …

70 personen met recurrente-remittente multiple sclerose (MS) namen deel aan deze studie, onder leiding van een groep Argentijnse onderzoekers (1).

Daarbij werd gedurende twee jaar met regelmatige tussenpozen de hoeveelheid zout (natrium) gemeten die werd uitgescheiden in de urine van deze patiënten. Doel: een objectief overzicht krijgen van hun zoutverbruik.

Daarnaast werd het ziekteverloop geëvalueerd aan de hand van twee parameters:

- de frequentie van de opstoten

- medische beeldvormingsonderzoeken om eventuele nieuwe en actieve letsels op te sporen.

Vervolgens bestudeerde het onderzoeksteam de correlaties tussen zoutinname en het evolutieve karakter van hun MS.

Resultaten: MS is actiever bij grote zoutgebruikers

Wat blijkt er nu uit de studie? Zowel de opstootfrequentie als het letselvolume zijn recht evenredig met de ingenomen hoeveelheid zout.

Zo lag de frequentie van de opstoten bij matige zoutgebruikers (tussen 2 en 4,8 g per dag) 2,75 keer hoger dan bij patiënten met een laag zoutverbruik. Grote zoutgebruikers (meer dan 4,8 g per dag) liepen zelfs 3,95 keer meer risico op een opstoot.

Uit de beeldvormingsonderzoeken bleek dan weer dat het risico op nieuwe letsels 2,86 keer hoger lag bij matige gebruikers en 3,42 keer hoger bij grote gebruikers.

De studie volgde ook een cohort van 52 patiënten bij wie het zoutverbruik gecorreleerd werd met een hersenscan. Ook hier bleek het volume hersenletsels hoger bij grote zoutgebruikers.

“Ook al is deze studie gebaseerd op kleine patiëntencohorten, toch zijn de resultaten statistisch significant en mogelijk zeer interessant”, aldus prof. Vincent van Pesch, neuroloog in de Universitaire Ziekenhuizen Saint-Luc. “Dit soort onderzoek zou moeten worden gevoerd op grotere schaal, met een uitgebreider patiëntencohort en met onderzoek van de andere factoren die het ziekteproces kunnen beïnvloeden, naast het zoutverbruik (behandelingen, vitamine D-gehalte in het bloed, tabaksgebruik …).”

MS en zout: welke links?

“De onderliggende fysiologische mechanismen van de basishypothese in dit onderzoek worden steeds vaker bestudeerd”, vervolgt prof. van Pesch. “Zo verscheen er onlangs in het medische tijdschrift Nature een studie (2) die aantoont dat zout een categorie witte bloedcellen activeert, de zogenaamde TH17-lymfocyten. Deze zeer agressieve cellen spelen een rol bij verschillende auto-immuunziekten. In het geval van MS vallen de TH17-lymfocyten het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) van de patiënt aan.”

Moeten alle MS-patiënten dan de raad krijgen om geen zout meer te eten? “Dat is een te voorbarige conclusie”, nuanceert prof. van Pesch. “Te veel zout is uiteraard schadelijk in het algemeen, en een matig verbruik is sowieso altijd aan te raden. Het is ook juist dat deze studies nieuwe perspectieven openen. Toch denk ik dat het nog veel te vroeg is om strikte gedragsregels voor te schrijven voor MS-patiënten.”

MS: naar een globalere behandelingsaanpak

Zoutverbruik is niet de enige voedingsfactor die het verloop van MS kan beïnvloeden. Er zijn ook andere elementen die steeds meer interesse wekken bij onderzoekers. “Zo zou ook de darmflora een rol kunnen spelen bij de werking van het immuunsysteem en de activering van TH17-lymfocyten”, verduidelijkt prof. van Pesch.

“Volgens mij gaan we naar een globalere aanpak bij de behandeling van MS. Daarbij houden we steeds meer rekening met een reeks omgevingsfactoren die, in combinatie, de bestaande behandeling aanvullen en het ziekteverloop beter helpen te beheersen.”

Aude Dion