Gepubliceerd op 06/12/2011 à 11:42
In vergelijking met de beginjaren is hemodialyse enorm geëvolueerd. Toch zijn er nog verbeteringen mogelijk. Hoe zal de hemodialyse van morgen er uit zien?
Mensen met ernstige nierinsufficiëntie moeten aan de dialyse: een kunstnier zuivert en filtert dan hun bloed. Patiënten die kiezen voor hemodialyse - een van de meest frequente vormen via dialyse - , moeten drie tot vier keer per week naar het ziekenhuis om er drie tot vijf uur aan een hemodialysetoestel te liggen.
In België werden de eerste hemodialysetoestellen eind de jaren ’60 in gebruik genomen. “In de beginperiode had je nog een aparte monitor, een aparte bloedpomp, de kunstnier zelf, een luchtdetector … Mensen moesten per beurt ook wel acht uur aan het toestel liggen”, herinnert Paul Van Malderen zich. Hij werkt sinds 1976 als dialyseverpleegkundige in het Onze-Lieve-Vrouw Ziekenhuis van Aalst.
Vier decennia later staat de hemodialyse zo goed als op punt. Het dialysetoestel is nu één compacte machine. De meeste patiënten met nierinsufficiëntie verdragen de dialyse goed. Er gebeuren veel minder complicaties en de huidige generatie toestellen geeft meer technische mogelijkheden. Een voorbeeld van dat laatste is de mogelijkheid om de samenstelling van het dialysaat individueel bij te sturen.
Zal hemodialyse in de toekomst dan nog veel veranderen? Een ding is zeker: het aantal uren aan de dialyse niet verminderen. Drie tot vier uur is het minimum om te doen wat gezonde nieren over 48 uur doen. Kortere dialysetijden leiden tot meer ziektesymptomen en meer sterfte.
Aan de toegangsweg naar de bloedbaan is er wel nog verbetering mogelijk. Mensen met nierinsufficiëntie hebben vaak minder goede bloedvaten, door hun leeftijd of door een cardiovasculaire aandoening die samenhangt met hun nierinsufficiëntie. Zo kunnen de aanpriktechnieken nog evolueren, onder andere door betere naalden te gebruiken. Ook het kathetermateriaal en de katheterzorg kan nog evolueren zodat er bijvoorbeeld minder vaak infecties optreden.
Kunstnieren zuiveren niet alleen het bloed. Ze moeten ook de vochtbalans van het lichaam regelen. Maar het is moeilijk te bepalen hoeveel vocht er precies onttrokken moet worden bij elke hemodialyse. Verbeteringen in dat domein zijn dan ook zeker mogelijk.
Maar het belangrijkste voor Paul Van Malderen is de preventie. Vandaag zijn veel nierpatiënten nog steeds te weinig geïnformeerd. Ze weten of beseffen niet hoe ze zo lang mogelijk uit de dialyse weg kunnen blijven. Er is nood aan een groter inzicht in de ziekte, een strikte opvolging van de behandeling met medicatie, een aangepaste voeding en voldoende beweging.
Deel en print dit artikel
Patiënten met chronische nierinsufficiëntie hebben, in afwachting van een niertransplantatie, geen andere keuze dan hemodialyse of peritoneale dialyse. Dat zijn momenteel...
Samen met de sociale dienst van het Erasmusziekenhuis en de eraan verbonden ziekenhuiscentra behartigen we de belang...Wat zijn de verschillende doelstellingen van de VVPN?
“In de jaren 60, toen de dialyse nog in haar beginfase was, kwam hepatitis C vaak voor bij dialysepatiënten”, zo zegt professor Michel Jadoul, diensthoofd Nefrologie in d...
Nierinsufficiëntie is het onherstelbare verlies van de nierfuncties, waarbij de nefronen geleidelijk vernietigd worden. De ziekte manifesteert zich wanneer...Risicogroepen
Jan Donck, nefroloog in het AZ Sint-Lucas Gent
Bruno Woitrin, voorzitter van AIRG België
Tatiana Diakun is verpleegster en gespecialiseerd in peritoneale dialyse
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen