Pendelen tussen school en ziekenhuis: niet altijd even eenvoudig!

Vermoeidheid, ziekenhuisopnames, dialysesessies: al die lasten kunnen het schoolleven van kinderen met nierinsufficiëntie danig bemoeilijken. Een nauwe samenwerking tussen gezin, onderwijsteam en ziekenhuis is weliswaar geen mirakeloplossing, maar kan het kind wel helpen om die problemen te overwinnen.

Vermoeidheid en schoolverzuim

"Het kost chronisch zieke kinderen veel meer energie dan hun leeftijdsgenootjes om naar school te gaan en een zo normaal mogelijk leven te blijven leiden", aldus Sylvie Vankerckhove, psychologe op de dienst nefrologie van het UKZKF (Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola). De jonge patiëntjes kampen inderdaad met heel wat problemen op school. "Kinderen met nierinsufficiëntie moeten regelmatig gevolgd worden door een medisch team en zijn dus vaak afwezig op school. Soms moeten ze opgenomen worden in het ziekenhuis, met name als hun ziekte verergert of bij een infectie. Ze worden dan begeleid door een leerkrachtenteam binnen het ziekenhuis", vult Annick Hautem aan, sociaal verpleegster in het UKZKF. Ook lichamelijke klachten zoals vermoeidheid en aandachts- en concentratieproblemen kunnen spelbreker zijn.

Getransplanteerd, maar niet genezen

Kinderen die een niertransplantatie hebben gekregen, kunnen weliswaar op lange termijn hoop koesteren op een betere levenskwaliteit, maar dat betekent niet dat ze aan het einde van hun lijden zijn. "Na de transplantatie moeten ze nog drie maanden in een beschermde omgeving blijven, om het infectierisico te verminderen", vervolgt Annick Hautem. "Tijdens het eerste jaar moeten ze ook intens medisch gevolgd worden. Met andere woorden: ze moeten regelmatig op controle naar het ziekenhuis, waardoor ze onvermijdelijk vaak afwezig zijn op school."

De school in het ziekenhuis en het ziekenhuis op school

Kinderen en tieners met een nierfunctie van minder dan 10 % hebben meestal hemodialyse nodig. Ze kunnen dan gewoon naar school blijven gaan, maar krijgen ook privélessen tijdens de dialysesessies (drie halve dagen per week). "Het is ook belangrijk dat de leerkrachten op school op de hoogte zijn van de voedingsvereisten en de geneesmiddelen die ze moeten nemen", benadrukt Sylvie Vankerkhove. "Ook de ouders zijn belangrijke partners bij het onderwijsproject, maar moeten wel aanvaarden dat de school soms bijkomstig wordt voor hun kind als zijn ziekte alle tijd en aandacht vereist. Soms zien we immers dat ouders net overdreven belang hechten aan school, omdat ze dat vereenzelvigen met 'normaliteit' en om de realiteit van de chronische ziekte niet onder ogen te moeten zien."

De leerkrachten spelen een eersterangsrol bij het onderwijs van chronisch zieke kinderen, samen met de medische en paramedische teams, de PMS-centra (centra voor leerlingenbegeleiding) en de diensten voor gezondheidspromotie op school. Ze kunnen immers de andere leerlingen dag in dag uit stimuleren om begrip te tonen voor hun zieke medeleerling, en die laatste helpen om zich te integreren in de klas.

Aurélie Bastin, met medewerking van Sylvie Vankerckhove, psychologe, en Annick Hautem, sociaal verpleegster, vzw ADEMAR, in het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola.

Voor meer informatie kunt u terecht bij het platform "schoolintegratie van gehandicapte en chronisch zieke kinderen" van de Liga voor de Rechten van het Kind (Ligue des Droits de l’Enfant), Louis Delhovestraat 65, B-1083 Brussel, tel. 0477. 545. 907, www.ligue-enfants.be.

Deel en print dit artikel