Symptomen

Het dagelijkse leven

Bradykinesie betekent 'vertraagde beweging', terwijl hypokinesie 'minder beweging' betekent. Parkinsonpatiënten merken vaak dat ze moeite hebben om eenvoudige handelingen te verrichten, zoals een hemd dichtknopen of het zich omdraaien in bed. Het handschrift wordt kleiner. De stem wordt monotoner.

Automatische bewegingen

Ook bepaalde automatische bewegingen worden getroffen door hypokinesie. Parkinsonpatiënten knipperen minder met de ogen. Hun gezicht is minder expressief en wordt daardoor soms omschreven als 'verstard'. Ze slikken hun speeksel ook minder vaak door, wat de verkeerde indruk kan geven dat ze 'veel speeksel produceren'. Het leidt soms ook tot speekselverlies.

Problemen die samengaan met Parkinson

Veel medische problemen staan in verband met de ziekte van Parkinson. Het is niet de bedoeling om een volledige lijst te geven. Bij het optreden ervan moet, samen met de behandelende arts, worden bekeken of deze in het kader van de ziekte optreden, ofwel een andere oorzaak hebben.

• geurverlies
• incontinentie
• constipatie
• angst
• depressie
• overdreven vermoeidheid overdag en vaak in slaap vallen
• hallucinaties
• lage bloeddruk (hypotensie)
• overmatig transpireren
• ...

Met kleine pasjes lopen

Naarmate mensen ouder worden, gewrichtsproblemen krijgen en minder bewegen, worden de passen vaak kleiner. Parkinsonpatiënten nemen niet alleen kleine passen, maar zwaaien vaak ook minder mee met de bevende arm en hebben moeite om de voeten op te heffen. Ook draaien tijdens het wandelen wordt moeilijk en gaat in meerdere stappen.

Voorovergebogen houding

Het is mogelijk dat de houding van de parkinsonpatiënt steeds meer voorovergebogen wordt. Bij het stappen kan de patiënt de indruk krijgen dat hij/zij naar voor wordt geduwd, alsof hij achter zijn zwaartepunt aanloopt. In extreme gevallen kan de patiënt onwillekeurig het gevoel krijgen dat hij/zij naar voor wordt getrokken en zich sneller gaat voortbewegen, maar steeds met kleine passen, zonder te kunnen stoppen en dit tot hij/zij valt.

Moeilijk op gang komen

Ook op gang komen kan moeilijk zijn. Wanneer de patiënt begint te stappen, kan het gebeuren dat hij niet vooruitkomt. Als de ziekte voortschrijdt, kunnen de patiënten het ook moeilijk krijgen om over een drempel of door een deur te stappen. Deze 'blokkages' zijn soms bijzonder hinderlijk.

Beven komt frequent voor

Meer dan 8 op de 10 parkinsonpatiënten krijgen te maken met bevingen. Sommige parkinsonpatiënten beven dus nooit. In het begin van de ziekte is beven wellicht een van de zichtbaarste symptomen. Maar beven is niet altijd het meest invaliderende symptoom.

Een speciale vorm van beven

Niet alle vormen van beven zijn het gevolg van Parkinson. Met andere woorden, als iemand beeft, wil dat nog niet zeggen dat hij of zij de ziekte van Parkinson heeft.
Beven bij de ziekte van Parkinson heeft de volgende kenmerken:

• ze zijn unilateraal: ze tasten maar één kant van het lichaam aan.
• vaak worden de hand of de vingers getroffen, maar soms gaat ook de voet aan dezelfde kant beven.
• -ze treden vooral op wanneer de hand in rust is en bijvoorbeeld op een tafel of een knie ligt. Zodra de hand beweegt, neemt het beven af.

Verstandelijke vertraging

Veel parkinsonpatiënten hebben naast bewegingsstoornissen ook een vertraging van bepaalde verstandelijke functies. Daardoor krijgen ze moeite om ingewikkelde taken te verrichten, moeite om te plannen... Deze aantasting is meestal niet dramatisch en wordt nauwelijks opgemerkt door de patiënt of zelfs door zijn omgeving.

Verhoogd risico op dementie

Met het ouder worden neemt bij iedereen het risico toe op een vorm van dementie, zoals de ziekte van Alzheimer. Dat is echter duidelijk meer het geval bij parkinsonpatiënten. Zij lopen zelfs zes keer meer risico op dementie dan mensen die geen Parkinson hebben. Deze vorm van dementie, de parkinsondementie, verschilt duidelijk van de ziekte van Alzheimer.

Geneesmiddelen

Bepaalde geneesmiddelen, zoals anticholinergica, kunnen mentale problemen uitlokken of verergeren.
Bij mentale problemen moet dan ook steeds een medicamenteus effect worden uitgesloten, en bij twijfel moeten bepaalde medicaties gestopt of verminderd worden.