Prostaatkanker

---

NIEUWS

Gepubliceerd op 18/03/2014 à 10:38

Prostaatkanker: behandelen of niet?

Niet alle prostaatkankers hoeven te worden behandeld. Voor sommige patiënten volstaat een actieve opvolging (‘surveillance’). Maar voor wie? En hoe?

Met 9.500 nieuwe gevallen per jaar in België is prostaatkanker de meest voorkomende kanker bij mannen. Trouwens, “de grote meerderheid van alle mannen boven de 80 heeft kankercellen in de prostaat, ook al is er niet echt sprake van kanker”, aldus  prof. Bertrand Tombal, diensthoofd urologie van de Universitaire Ziekenhuizen Saint-Luc. “Slechts 20 tot 30% van alle prostaatkankers zijn agressief en moeten snel behandeld worden. De andere kennen een traag verloop en vereisen geen behandeling.”

Niet-dodelijke kankers

De meeste patiënten met prostaatkanker overlijden niet door, maar met die kanker. Zo blijkt uit een Amerikaanse studie (1) dat na 15 jaar, mannen met een Gleason-score van 6 (d.w.z. een ‘middelernstige’ kanker) 18 tot 30% risico lopen om te overlijden aan hun prostaatkanker, terwijl hun sterfterisico door een andere ziekte varieert tussen 25 en 59%.

Ernstige bijwerkingen

Bovendien weten we dat de bestaande behandelingen van prostaatkanker tot erectiestoornissen en/of incontinentieproblemen leiden bij ongeveer een kwart van de patiënten. Houden die behandelingen dan niet meer risico’s en nadelen in dan voordelen? “Toch niet, als het erop aankomt om mensenlevens te redden”, vervolgt prof. Tombal. “Maar als de kanker pijnloos is, niet evolueert en geen enkel symptoom veroorzaakt, waarom dan het risico nemen om de levenskwaliteit van de patiënt aan te tasten? Heel wat mannen kunnen jarenlang perfect leven met hun prostaatkanker.”

Om wie gaat het precies?

Twee types patiënten hebben een actieve opvolging nodig van hun prostaatkanker:

• Oudere patiënten met een vermoedelijke overlevingskans van minder dan tien jaar, bijvoorbeeld omdat ze kampen met één of meer andere en ernstiger gezondheidsproblemen (zoals hartinsufficiëntie).

• Patiënten met een ‘niet-agressieve’ kanker, wat overeenkomt met een PSA-gehalte van minder dan 10 en een Gleason-score onder de 6.

Wat houdt actieve opvolging in?

Actieve opvolging (surveillance) van prostaatkanker heeft als doel: nagaan of de ziekte niet verder evolueert en zich niet uitbreidt. Dat houdt adviezen in voor een gezondere levensstijl en een regelmatige medische follow-up. Concreet moet een patiënt onder actieve surveillance om de 3 à 4 maanden op controle bij zijn behandelend arts, onder meer voor een bloedanalyse om zijn PSA-gehalte te bepalen. Hij moet ook minstens één keer per jaar naar zijn uroloog, en medische beeldvormingsonderzoeken (MRI, echografie) ondergaan om het verloop van de kanker na te gaan.

Uiteraard zullen de artsen bij het minste teken van verergering de situatie opnieuw evalueren en overwegen om de prostaatkanker te behandelen. In de meeste gevallen is dat echter niet nodig.

Candice Leblanc