Gepubliceerd op 18/03/2014 à 10:38
Niet alle prostaatkankers hoeven te worden behandeld. Voor sommige patiënten volstaat een actieve opvolging (‘surveillance’). Maar voor wie? En hoe?
Met 9.500 nieuwe gevallen per jaar in België is prostaatkanker de meest voorkomende kanker bij mannen. Trouwens, “de grote meerderheid van alle mannen boven de 80 heeft kankercellen in de prostaat, ook al is er niet echt sprake van kanker”, aldus prof. Bertrand Tombal, diensthoofd urologie van de Universitaire Ziekenhuizen Saint-Luc. “Slechts 20 tot 30% van alle prostaatkankers zijn agressief en moeten snel behandeld worden. De andere kennen een traag verloop en vereisen geen behandeling.”
De meeste patiënten met prostaatkanker overlijden niet door, maar met die kanker. Zo blijkt uit een Amerikaanse studie (1) dat na 15 jaar, mannen met een Gleason-score van 6 (d.w.z. een ‘middelernstige’ kanker) 18 tot 30% risico lopen om te overlijden aan hun prostaatkanker, terwijl hun sterfterisico door een andere ziekte varieert tussen 25 en 59%.
Bovendien weten we dat de bestaande behandelingen van prostaatkanker tot erectiestoornissen en/of incontinentieproblemen leiden bij ongeveer een kwart van de patiënten. Houden die behandelingen dan niet meer risico’s en nadelen in dan voordelen? “Toch niet, als het erop aankomt om mensenlevens te redden”, vervolgt prof. Tombal. “Maar als de kanker pijnloos is, niet evolueert en geen enkel symptoom veroorzaakt, waarom dan het risico nemen om de levenskwaliteit van de patiënt aan te tasten? Heel wat mannen kunnen jarenlang perfect leven met hun prostaatkanker.”
Twee types patiënten hebben een actieve opvolging nodig van hun prostaatkanker:
Actieve opvolging (surveillance) van prostaatkanker heeft als doel: nagaan of de ziekte niet verder evolueert en zich niet uitbreidt. Dat houdt adviezen in voor een gezondere levensstijl en een regelmatige medische follow-up. Concreet moet een patiënt onder actieve surveillance om de 3 à 4 maanden op controle bij zijn behandelend arts, onder meer voor een bloedanalyse om zijn PSA-gehalte te bepalen. Hij moet ook minstens één keer per jaar naar zijn uroloog, en medische beeldvormingsonderzoeken (MRI, echografie) ondergaan om het verloop van de kanker na te gaan.
Uiteraard zullen de artsen bij het minste teken van verergering de situatie opnieuw evalueren en overwegen om de prostaatkanker te behandelen. In de meeste gevallen is dat echter niet nodig.
Candice Leblanc
Deel en print dit artikel
De Prostaatwijzer bestaat sinds eind 2007, zowel in het Nederlands, het Engels als het Pools. Binnenkort wordt hij vertaald naar het Spaans...Kans op prostaatkanker
Er zijn verschillende aanwijzingen die de arts op het spoor kunnen zetten van prostaatkanker:
Ook al eens horen zeggen dat een bepaald voedingsmiddel mogelijks preventief 'werkt' tegen kanker? De laatste jaren duiken er steeds vaker – al dan niet juiste - preventi...
We weten allemaal dat we “op onze cholesterol moeten letten”. Want een teveel aan cholesterol, en meer bepaald de ‘slechte’ LDL-cholesterol, doet de a...Te hoge cholesterol
"Terzake" ging op de Dag tegen Kanker een kijkje nemen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar naarstig aan een doorbraak wordt gewerkt: "Het is veelbelovend,...
Lees verderDe wijze waarop het vet in je lichaam is verdeeld, kan op lange termijn een invloed hebben op je gezondheid.
Uit een onderzoek blijkt namelijk dat de aanwezigheid van bu...
Prof. Roumeguère, specialist in de urologische oncologie in het Erasmusziekenhuis
Prof. Patrick Flamen, diensthoofd nucleaire geneeskunde (Jules Bordet Instituut)
Dr. Antonio Renda, uroloog in het Grand Hôpital de Charleroi (GHdC)
Chronische myeloïde leukemie
Covid-19
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD)
Maagkanker
Melanoom
Oogontsteking, oogirritatie of droge ogen
Overactieve blaas
Transplantatie van organen