Radiotherapie en chemotherapie

De klassieke, uitwendige radiotherapie maakt gebruik van een toestel dat van buiten het lichaam bestraling richt op de tumor en de omliggende weefsels. Deze methode wordt soms toegepast bij de behandeling van schildklierkanker, namelijk:

• als de chirurgische ingreep en de iratherapie niet volstonden om alle cancereuze schildkliercellen te vernietigen;
• als er bij de patiënt tegenindicaties zijn voor een operatie of een behandeling met radioactief jodium;
• voor kankers die niet reageren op radioactief jodium, zoals anaplastische of medullaire schildkliercarcinomen, of sommige zeldzame gedifferentieerde kankers met een minder goede prognose (het invasieve Hürthle-cell carcinoom bijvoorbeeld);
• als de kanker uitgezaaid is naar plekken verwijderd van de schildklier (doelgerichte palliatieve radiotherapie, zoals bij uitzaaiingen in de botten).

Om dezelfde redenen neemt men soms zijn toevlucht tot afzonderlijke chemotherapie of als aanvullende behandeling bij uitwendige radiotherapie. Die is soms doeltreffend bij medullaire kanker, maar vaak niet efficiënt bij gedifferentieerde schildklierkanker.