Risicofactoren

Blootstelling aan straling

Blootstelling aan ioniserende straling is de grootste risicofactor voor schildkierkanker. Hoe jonger men blootgesteld wordt, hoe groter het risico. Mogelijke stralingsbronnen zijn behandelingen met radiotherapie van het hoofd en de hals, en diagnostisch onderzoek met beeldvorming (radiografie, CT-scan), maar ook kernongevallen (zoals in de streek van Tsjernobyl of recenter in Fukushima), kernwapens en kernproeven.

Andere risicofactoren

Wat precies de oorzaken zijn van schildklierkanker is nog niet bekend. Wel weet men dat bepaalde oorzaken het risico op de ontwikkeling van dit soort kanker verhogen:

• Niet-cancereuze aandoeningen van de schildklier: een voorgeschiedenis van goedaardige aandoeningen, zoals schildklierknobbels, goiter (vergroting van de schildklieromvang) en thyroïditis (schildklierontsteking), vergroot het risico om ooit schildklierkanker te ontwikkelen.
• Een familiale voorgeschiedenis van schildklierkanker: personen bij wie een bloedverwant in de eerste graad ooit schildklierkanker ontwikkelde, hebben een grotere kans om zelf ook ziek te worden.
• Sommige zeldzame genetische aandoeningen zoals het Multipele Endocriene Neoplasie (MEN) II-syndroom (medullair carcinoom), familiaire adenomateuze polyposis en het Cowden-syndroom houden verband met verschillende types schildklierkanker.
• Zwaarlijvigheid: een hoge Body Mass Index wordt in verband gebracht met een groter risico op schildklierkanker.
• Een grote lengte op volwassen leeftijd: lange mensen lopen meer risico om schildklierkanker te krijgen.
• Acromegalie: deze zeldzame aandoening houdt verband met de overmatige productie van groeihormonen, wat de omvang van de schildklier vergroot en het risico op kanker kan verhogen.