De behandeling wordt aangepast aan de symptomen. De behandeling wordt zwaarder als de symptomen aanhouden ondanks een correct gevolgde behandeling. Als daarentegen de symptomen volledig onder controle zijn gedurende minstens 3 maanden, wordt de behandeling verlicht. Patiënten bezoeken hun arts doorgaans om de 3 maanden zodat hun behandeling zo goed mogelijk aansluit bij hun astma (symptomen overdag of ’s nachts, verslechtering van de ademhalingsfunctie). Een goede communicatie met de arts is hoe dan ook onontbeerlijk.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Dr. Marc Daenen (ZOL Genk).
De ontstekingsremmers dienen als onderhoudstherapie. Ze verlichten de last niet, maar gaan de ontstekingen tegen. Onderhoudsmedicatie moet elke dag ingenomen worden. De meest doeltreffende zijn de corticosteroïden. De corticosteroïden onderdrukken de ontstekingsreacties. Deze worden meestal geïnhaleerd, wat de nevenwerkingen tot een minimum beperkt zonder daarbij te raken aan hun efficiëntie. Soms is het nodig om corticosteroïden via orale weg in te nemen (tabletten) om de astma onder controle te houden.
De antileukotriënen hebben dan weer een ontstekingsremmende werking die complementair is met die van de corticosteroïden. Antileukotriënen alleen hebben een klein en variërend luchtwegverwijdend effect. Ze worden oraal ingenomen.
De derde en laatste soort zijn de cromonen. Die kunnen allergische reacties voorkomen, maar ze worden minder vaak gebruikt omdat ze geen zo’n krachtige werking hebben tegen ontstekingen. Ze zijn minder effectief dan de corticosteroïden.
Sinds enkele jaren zijn er medicijnen die de corticosteroïden en de β2-mimetica combineren in één inhalator of poederverstuiver. Het bronchodilaterende effect motiveert om de combinatiebehandeling te gebruiken. De combinatiemedicijnen vereenvoudigen ook de behandeling.
In bepaalde gevallen kan de astma onder controle worden gehouden met een medicijn dat een specifieke substantie aanvalt, immunoglobine E. Deze behandeling (via inspuitingen) wordt enkel gebruikt bij patiënten met een te hoge immunoglobine E-waarde, met een allergische astma waarbij de klassieke behandelingen niet werken.
- Patient Care 2002; 29 (7): 41-46. - Global Initiative for Asthma. Global strategy for asthma management and prevention, 2009.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Dr. Marc Daenen (ZOL Genk).
De geneesmiddelen tegen astma bestaan uit twee grote groepen: de bronchodilatatoren (luchtwegverwijders) en de ontstekingsremmers. De bronchodilatatoren verlichten de symptomen. Ze kunnen klachten immers zeer snel verzachten. Maar ze hebben geen invloed op het onderliggende probleem van de ontsteking van de luchtwegen.
Sommige bronchodilatatoren werken op de lange termijn, andere op de korte. Die laatste worden voorgeschreven als noodmedicatie. Ze doen snel en tijdelijk de spieren van de bronchiënwand ontspannen, de vernauwing verdwijnt. Zo kan er tijdens de aanval opnieuw voldoende lucht in en uit de longen. Voor patiënten is het dus belangrijk om steeds een snelwerkende luchtwegverwijder bij zich te hebben.
Langwerkende β2-mimetica hebben een werkingsduur van twaalf uur of langer. Ze worden gebruikt voor de onderhoudsbehandeling van astma, in combinatie met corticosteroïden.
Kortwerkende anticholinergica kunnen een alternatief zijn voor de β2-mimetica. Het luchtwegverwijdend effect is niet zo groot, maar ze verminderen wel de slijmproductie.
Als de patiënt enkel bronchodilatatoren gebruikt, bestaat het risico dat de ontstekingen toenemen. De dilatatoren zijn in principe enkel geschikt om de symptomen van astma te verlichten. Toenemend dagelijks gebruik van bronchodilatatoren met korte werking wijst erop dat de ziekte niet goed onder controle is. In dat geval zal de preventieve behandeling worden aangepast.
Omwille van de bijwerkingen en de matige luchtwegverwijding hebben methylxanthines heel wat terrein verloren. Ze kunnen echter wel nuttig zijn als de klassieke combinatie van langwerkende β2-mimetica – inhalatiecorticosteroïden (zie verder) de astma niet onder controle houdt.
- Patient Care 2002; 29 (7): 41-46. - Global Initiative for Asthma. Global strategy for asthma management and prevention, 2009.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Dr. Marc Daenen (ZOL Genk).
Hoewel de geneesmiddelen vandaag al heel wat symptomen verhelpen, bestaat de behandeling in de eerste plaats uit het vermijden van contact met alle prikkels die een astma-aanval kunnen uitlokken. Buitenshuis is dat uiteraard niet altijd even evident. Maar thuis kan de patiënt heel wat maatregelen nemen die contact met allergenen vermijden. Voorbeelden zijn stoppen met roken, tapijten en gordijnen wegnemen...
- Patient Care 2002; 29 (7): 41-46. - Global Initiative for Asthma. Global strategy for asthma management and prevention, 2009.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Dr. Marc Daenen (ZOL Genk).
De doeltreffendheid van de behandeling hangt in grote mate af van de therapietrouw, en van het contact tussen arts en patiënt. Belangrijk is dat de patiënt zijn arts steeds op de hoogte brengt van elke evolutie in zijn ziekte. Zo kan hij de medicatiedosis aanpassen, om een over- of onderbehandeling te vermijden.
Daarnaast is het belangrijk om de medicatie op de juiste manier te inhaleren. Medicatie wordt toegediend onder verschillende vormen: de doseeraërosols of puffers, eventueel met voorzetkamer of ballon, de poederinhalatoren en de vernevelaars of aërosols. Lees goed de bijsluiter en vraag advies aan uw arts.
De pauzes tussen de aanvallen maakt het voor patiënten soms moeilijk om de behandeling vol te houden. Als het een tijd goed gaat, hebben ze de neiging hun medicatie af te bouwen of zelfs te stoppen. Maar astma verdwijnt helaas niet met de klachten, de ontsteking is altijd aanwezig. Patiënten moeten dus altijd op hun hoede zijn zodat ze niet plots beroep moeten doen op noodmedicatie. Bovendien kan astma zonder behandeling op termijn structurele schade berokkenen aan de longen.
- Patient Care 2002; 29 (7): 41-46. - Global Initiative for Asthma. Global strategy for asthma management and prevention, 2009.
Dit artikel kwam tot stand met medewerking van Dr. Marc Daenen (ZOL Genk).
Personen met ernstige astma hebben last van bijzonder uitgesproken, persistente symptomen, die hun levenskwaliteit grondig aant...
Lees verderBij de medicatie van de nieuwe generatie was Omalizumab (anti-IgE) de eerste molecule die werd terugbetaald door het...
Lees verderAstma is een ziekte waarbij de luchtwegen ontstoken zijn en vernauwen als gevolg van de ontsteking. Astma-aanvallen kunnen ernstig zij...
Lees verderAstma, een ontstekingsziekte
Astma is een ziekte van de luchtwegen die zich uit in aanvallen. Tijdens zo’n astma-aanval, zijn de luchtwegen vernauwd en heeft de patiënt last van k...
De behandeling wordt aangepast aan de symptomen. De behandeling wordt zwaarder als de symptomen aanhouden ondanks een correct gevolgde behandeling. Als daarentegen de symptomen vol...
Lees verderAls gevolg van de vernauwingen heeft een astmapatiënt het moeilijk om te ademen. Hij 'piept' (wheezing), moet vaak hoesten en hij voelt zich benauwd (zi...
Lees verderAstmapatiënten moeten vaak hoesten. Het hoesten verergert 's nachts of in de vroege ochtend. Ze hoesten om het slijm uit hun luchtwegen weg te kri...
Lees verderEen astma-aanval is een plotse verergering van de symptomen. De patiënt moet heviger hoesten, hij voelt zich benauwder, gaat harder piepen, h...
Lees verderDe geneesmiddelen tegen astma bestaan uit twee grote groepen: de bronchodilatatoren (luchtwegverwijders) en de ontstekingsremmers. De broncho...
Lees verderDe ontstekingsremmers dienen als onderhoudstherapie. Ze verlichten de last niet, maar gaan de ontstekingen tegen. Onderhoudsmedicatie moet elke dag ingen...
Lees verderAngst voor het vaccin
Artrose
Buikgriep
Chronische bronchitis
Covid-19
Covid-19 en fake news
Diabetes
Hemofilie
Hoge bloeddruk
Lactose-intolerantie
Longkanker
Lysosomaal zure lipase deficiëntie
Melanoom
Multipel myeloom
Prostaatkanker
Transplantatie van organen