Wat is een normale lengte?

De groei van een kind beoordelen

De gemiddelde lengte van de bevolking varieert van land tot land, en evolueert door de jaren heen.

Op basis van de statistische gegevens in een land op een bepaald moment worden referentiematen vastgelegd: gemiddelde lengtes van de bevolking volgens de leeftijd en het geslacht.

Toch is dat gemiddelde statistiek. Een zekere marge boven en onder het gemiddelde wordt als normaal beschouwd. Als iemand te sterk afwijkt van de kleinste lengte die in een bepaalde bevolking is toegestaan, wordt hij als abnormaal klein beschouwd.

Volgens gegevens die in 2004 in Vlaanderen werden ingezameld, is in België de gemiddelde lengte voor volwassenen 1,79 m voor mannen en 1,66 m voor vrouwen .

Als u als man kleiner bent dan 1,66 m en als vrouw kleiner dan 1,55 m, dan vinden artsen u abnormaal klein. U kunt zich natuurlijk ook klein van gestalte voelen terwijl u medisch gezien ’normaal’ bent.

Er bestaan echter geen recente gegevens over de lengte van de de kinderen in Franstalig België. Daarom gebruiken artsen ook vaak de Engelse referentiecurves. In het zuiden van het land is de ’normale’ lengte van mannen dus 1,63 m en van vrouwen 1,52 m.

De groeicurve

Wilt u controleren of uw kind normaal groeit? Slechts een instrument: de groeicurve. Die grafiek toont de gemiddelde lengte die een kind volgens zijn leeftijd zou moeten bereiken.

Twee andere curves kunnen ook als referentie worden gebruikt. De eerste bepaalt de bovengrens voor een normale lengte (grote gestalte), de tweede de ondergrens voor een normale lengte (kleine gestalte). Die verschillende curves vormen de ’groeibanen’. Als de lengte van een kind zich in een baan buiten die twee curves (+ 2 of – 2 standaarddeviaties) bevindt, zal het kind als abnormaal klein of abnormaal groot worden beschouwd.

De lengte wordt ook dikwijls in percentielen uitgedrukt. De mediane lengte van de populatie die als referentiepunt geldt, is percentiel 50.

Noteer regelmatig de maten van uw kind om zijn groeicurve te kunnen optekenenen en met de referentiecurves te kunnen vergelijken.

Let wel: als u bijvoorbeeld van Siciliaanse afkomst bent maar in België woont, dan bestaat de kans dat u in het onderste deel van de Belgische referentiecurves of zelfs daarbuiten valt. Maar op de Italiaanse referentiecurves zou uw lengte als normaal kunnen worden beschouwd.

Klein of abnormaal klein

Ouders zijn dikwijls ongerust als hun kind zich in het onderste deel van de referentiecurves bevindt, tussen de gemiddelde en onderste curve. Maar zolang het kind daar blijft, wordt zijn lengte als normaal beschouwd. Het belangrijkste is dat hij in zijn ’groeibaan’ blijft. Zijn gewichts- en lengtecurven moeten parallel met de referentiecurves evolueren, of ze zich nu daarboven of daaronder bevinden. Zijn groeibaan moet ook parallel zijn met de lengte van de ouders.

Welke situaties zijn abnormaal?

• Het kind is vanaf de geboorte heel klein en bevindt zich onder de toegestane onderste curves. Hij blijft daarna onder die curves.
• Het kind heeft een normale of laagnormale lengte bij de geboorte. In de loop van de kindertijd maakt de curve een plotse knik en vertraagt de groei abnormaal.